Transkription / De trinitate [85

IX non etiam cum ſe amat: ip̄m quoqꝫ amorem ſui genuiſſe videatur. Erat enim amabilis ſibi: ⁊ anteqͣꝫ ſe amaret: quia poterat ſe amare ſicut erat ſibi noſcibilis: ⁊ anteqͣꝫ ſe noſſet: qꝛ poterat ſe noſſe. Nam ſi non ſibi eſſet noſcibi lis: nunqͣꝫ ſe noſſe potuiſſet. Ita ſi non ſibi eēt amabilis: nunqͣꝫ amare potuiſſet. Cur itaqꝫ a mando ſe non genuiſſe dicatur amorem ſuū. ſicut cognoſcendo ſe genuit noticiam ſuam. In eo quidem manifeſte oſtēditur hoc amoris eſſe principium: vnde procedit: ab ip̄a qui dem mente procedit que ſibi eſt amabilis an teqͣꝫ ſe amet: atqꝫ ita principiuꝫ eſt amoris ſui quo ſe amat. Sed ideo nō recte dicitur genitus ab ea ſicut noticia ſui qua ſe nouit: qꝛ noticia iam inuentum eſt quod partum repertū dicitur: quod ſepe precedit inquiſitio eo fine quietura. Nam inquiſitio eſt appetitus inue niendi: quod idem valet ſi dicas: reperiendi. Que autem reperiuntur: quaſi pariūtur: vn de proli ſimilia ſunt: vbi niſi in ipſa noticia: ibi enim quaſi expreſſa formantur. Nam et ſi iam erant res quas querendo inuenimus: noticia tamen ipſa non erat: quam ſicut prolē na ſcentem deputamus: porro appetitus ille qui eſt inquirendo procedit a querente: ⁊ pendet quodammodo: neqꝫ requieſcit fine quo intēditur: niſi id quod queritur inuentum: querē ti copuletur. Qui appetitus. id eſt inquiſitio: qͣꝫuis amor eſſe nō videatur: quo id quod no tum eſt: amatur. hoc enim adhuc vt cognoſcat̉ agitur: tamen ex eodem genere quiddam eſt. Nam voluntas iam dici poteſt: quia omnis qui querit inuenire vult: ⁊ ſi id querit̉ quod ad noticiam pertineat: omnis qui querit noſſe vult. Quod ſi ardenter atqꝫ inſtanter vult: ſtudere dicitur quod maxime in aſſe quendis atqꝫ adipiſcendis quibuſqꝫ doctrinis dici ſolet. Partum ergo mentꝭ antecedit appetitus quidaꝫ: quo id quod noſſe volumꝰ querendo ⁊ inueniendo naſcitur proles ipſa noticia: ac per hoc appetitus ille quo concipitur pariturqꝫ noticia: partus ⁊ proles recte di ci non poteſt Idemqꝫ appetitus quo inhiatur rei cognoſcende: ſit amor cognite dum tenet atqꝫ amplectitur placitam prolem: id eſt noticiam gignentiqꝫ coniungit. Et eſt quedam imago trinitatis: ipſa mens ⁊ noticia eius qd̓ eſt proles eius: ac de ſeipſa verbum eius: ⁊ amor tertius: ⁊ hec tria vnum atqꝫ vna ſubſtātia. Nec minor proles: dum tantam ſe nouit mens quanta eſt: nec minor amor dum tantū ſe diligit qͣꝫtum nouit ⁊ quanta eſt. Explicit liber nonus. Incipiunt capitula libri decimi. j De ſtudijs diſcere amantium qd̓ ignorant: quod tamen non expeterēt ſci re ſi penitus ignorarent. ij Quibus cauſis amari videntur cognita: cum ipſa ſcientia eorum que neſcimus expetitur. iij An incognita ſibi ſit mens cum ſe querit vt nouerit. iiij De proprijs mentis que non poteſt ignorare. v In quo mens noſſe ſe debeat: et a quibus abſtinere ne eis quaſi proprijs delectetur: atqꝫ in ſe minus nouerit vi In quibus mens de ſe cogitans poſſit errare. vij De opinionibus eorum qui mentem a liquid precipuum corporis eſſe ſenſerunt. viij Ꝙ mens noſſe ſe querens: nihil de ſe corporeum debet cogitare ix Quomodo mens cognoſcit ſeipſam. x Ꝙ mens noſſe ſe cupiens nihil eorum de ſe opinari debeat: de quibus ſcit eſſe dubitandum. xi De memoria: intelligentia ⁊ voluntate: in quibus mens habet in ſe quan dam imaginem diuine trinitatis. xiij De querenda imagine trinitatis etiam in his que anima ex corporis ſenſibus concipit. Aurelij Auguſtini epiſcopi de trinitate liber decimus incipit. De ſtudijs diſcere amantium quod ignorant: quod tamen non expeterent ſcire ſi pe nitus ignorarēt. Capitulum. I. Unc ad ea ipſa conſequenter enodatius explicāda lima tior accedat intentio. Ac pͥmū quia rem prorſus ignotā ama re omnino nullus poteſt: diligenter intuendum eſt cuiuſmodi ſit amor ſtudentium: id eſt non iam ſcientiuꝫ: ſed adhuc ſcire cupiētiū quāqꝫ doctri nā. Et in his qͥppe rebꝰ ī qͥbꝰ nō vſitate d̓r ſtudium ſolent exiſtere amores ex auditu: dum