Seite
Primus inuentꝰ ē: nō ſeip̄o qui fuit: ſed ſeip̄o qͥ eſt: qꝛ forma ẜui accepta formā dei nō amiſit: ſic̄ ſcri pturaꝝ que in ſuꝑiori libro cōmemorauimꝰ teſtimonia docuerūt. Sūt tn̄ quedā in diui­nis eloquijs ita poſita vt ambiguū ſit ad quā potiꝰ regulā referant̉: vtꝝ ad eā qua intelli­gimꝰ minorē filiū ī aſſumpta creatura: an ad eā qua intelligimꝰ: nō quidē minorē eſſe filiū ſed equalē patri: tn̄ ab illo hūc eē deū de deo lumē de lumīe. Filiū qͥppe dicimꝰ deū de deo: pr̄em aūt deū tantū nō de deo. Un̄ manife­ſtū eſt ꝙ filiꝰ habeat aliū de quo ſit ⁊ cuiꝰ filiꝰ ſit: pater aūt nō filiū de quo ſit habeat: ſꝫ tan­tū cui pater ſit. Omīs em̄ filiꝰ de pr̄e ē qd̓ eſt: et pr̄i filiꝰ ē. Nullꝰ aūt pr̄ de filio ē qd̓ eſt: ſed fi lio pater eſt. Quedā itaqꝫ ita ponunt̉ in ſcri­pturis de patre ⁊ filio vt indicēt vnitatē eqͣli­Ioh̓. 10 tatēqꝫ ſub̓e: ſicuti eſt: Ego ⁊ pr̄ vnū ſumꝰ. et. Phil̓. 2 Cū in forma dei eſſet: nō rapinā arbitratꝰ eſt eſſe ſe equalē deo. ⁊ quecūqꝫ talia ſunt. Que dā ꝟo ita vt minorē on̄dant filiū ꝓpter formā ſerui: id eſt ꝓpter aſſumptā creaturā muta­Ioh̓. 14 bilis hūaneqꝫ ſub̓e: ſicuti ē qd̓ ait: Qm̄ pater do­maior me eſt. et. Pater nō iudicat quēqͣꝫ: ſed om̄e iudiciū dedit filio. Nā paulo poſt ꝯſequē ter ait: Et ptātem dedit ei iudiciū facere: qm̄ Ibidē filius hoīs eſt. Quedā porro ita vt nec mīor nec equalis ſit on̄dat̉: ſed tm̄ ꝙ de pr̄e ſit inti­Ibidē met̉. vt eſt illud: Sicut habet pater vitā in ſe metip̄o: ſic dedit filio vitā habere in ſemetip­Ibidē ſo. et illud: Neqꝫ em̄ pōt filiꝰ a ſe facere qͥcqͣꝫ: niſi qd̓ viderit pr̄em facientē. Quod ſi ꝓpte rea dictū acceperimꝰ: qꝛ in forma accepta ex creatura mīor ē filius: ꝯſequēs erit vt pͥor pa Mat. 14 ter ſuꝑ aquas ambulauerit: aut alicuiꝰ alteri Ioh̓. us ceci nati de ſputo ⁊ luto oculos aperuerit ⁊ cetera: q̄ filiꝰ in carne apꝑens inter hoīes fecit: vt poſſet ea facere qui dixit: nō poſſe fi­liū a ſe facere quicqͣꝫ: niſi qd̓ viderit pr̄em fa­cientē. Quis aūt vel delyrꝰ ita ſentiat? Re­ſtat gͦ vt hec ideo dicta ſint: qꝛ incōmutabilis eſt vita filij ſicut pr̄is: ⁊ tn̄ de pr̄e ē: ⁊ inſeꝑabi lis ē oꝑatio pr̄is ⁊ filij. Sꝫ tn̄ ita oꝑari filio de illo ē: de quo ip̄e ē: id ē de pr̄e. Et ita videt fili us pr̄em: vt quo eū videt: hocip̄o ſit filiꝰ. Nō em̄ aliud illi ē eſſe de pr̄e: id eſt naſci de pr̄e: qͣꝫ videre pr̄em. Aut aliud videre oꝑante qͣꝫ ꝑi­ter oꝑari: ſꝫ ideo nō a ſe: qꝛ nō ē a ſe. Et iō qd̓ Ioh̓. 5 viderit pr̄em facientē: hec eadē facit ⁊ filiꝰ ſi milit̓: qꝛ de pr̄e eſt. Neqꝫ em̄ alia ſil̓it̓ ſicut pi­ctor alias tabulas pingit: quēadmodū alias ab alio pictas vidit. Nec eadē diſſimilit̓: ſicut corpꝰ eaſdē lr̄as expͥmit: quas animꝰ cogita­uit: ſꝫ quecūqꝫ inquit pater facit: hec eadē fi­lius facit ſil̓r. Et hec eadē dixit ⁊ ſil̓iter: ac per hͦ inſeꝑabilis ⁊ par ē oꝑatio patri ⁊ filio: ſed a patre ē filio. Ideo nō pōt filiꝰ a ſe facere qͥcqͣꝫ Ibidē niſi qd̓ viderit pr̄em facientē. Ex hac gͦ regl̓a qua ita loquunt̉ ſcripture: vt nō aliū alio mi­norē: ſed tm̄ velint on̄dere quis de quo ſit: n̄ nulli eū ſenſū ꝯceperūt: tanqͣꝫ minor filiꝰ dice ret̉. Quidā aūt noſtri indoctiores: ⁊ ī his mi nime eruditi: dū hec ẜm formā ſerui conant̉ acciꝑe: ⁊ eos rectꝰ intellectꝰ nō ſequit̉: ꝑtur­bant̉. Qd̓ ne accidat: tenēda ē hec regula: q̄ nō minor filiꝰ: ſed ꝙ de pr̄e ſit intimat̉: quibꝰ verbis: nō ineqͣlitas: ſꝫ natiuitas eiꝰ on̄dit̉. De his ſcripture locis in quibꝰ dubiū eſt: an ꝓpter aſſumptā creaturā minorē patre in dicent filiū: an vero hͦ tantū ꝙ licet equalem pr̄i: tn̄ qꝛ de pr̄e ſit doceant. Ca. II Unt ergo quedā in ſanctis libris: vt dicere ceperā: ita poſita vt ambigu­um ſit quo nā referēda ſint: vtꝝ ad il lud qd̓ ꝓpter aſſūptā creaturā mīor ē filiꝰ: an ad illud ꝙ qͣꝫuis eqͣlis: tn̄ qꝛ de pr̄e ſit indicat̉ Et mihi quidē videt̉ ſi eo mō ambiguum ē: vt explicari diſcerniqꝫ nō poſſit: ex vtralibet regula ſine ꝑiculo poſſe intelligi: ſicut eſt qd̓ ait: Mea doctrina nō eſt mea: ſꝫ eiꝰ qͥ me mi­Ioh̓. ⁊ ſit. Nā ⁊ ex forma ſerui pōt accipi: ſicut iā ī li­bro ſuꝑiori tractauimꝰ: ⁊ ex forma dei in qua ſic equalis eſt pr̄i vt tn̄ de pr̄e ſit. In dei qͥppe forma: ſicut nō ē aliud filiꝰ: aliud vita eiꝰ: ſed ip̄a vita filiꝰ ē: Ita nō ē aliud filiꝰ: alid̓ doctri­na eiꝰ. ſed ip̄a doctrina filiꝰ eſt: ac ꝑ hoc ſic̄ id qd̓ dictū ē. dedit filio vitā: nō aliud intelligit̉ qͣꝫ genuit filiū qͥ ē vita. Sic etiā cū d̓r: Dedit filio doctrinā: bn̄ intelligit̉: genuit filiū qͥ eſt doctrina. vt qd̓ dictū ē: Mea doctrina nō eſt Ubi sͣ mea: ſꝫ eiꝰ qͥ me miſit: ſic intelligat̉: ac ſi dictū ſit: ego non ſum a memetipſo: ſed ab ip̄o qui me miſit. De his qui ſpm̄ſanctū nō minorē pr̄e in­dicant: ſed tm̄ ꝙ de pr̄e ꝓcedit. Ca. III. Am ⁊ de ſpūſancto: de quo nō eſt di Phil̓. 2 ctū. ſemetip̄m exinaniuit formā ſer­ui accipiēs. Ait tn̄ ip̄e dn̄s: Cū aūt ve nerit ille ſpūs veritatis: docebit vos oēm ve Ioh̓. 16 ritatē. Nō em̄ loquet̉ a ſemetip̄o: ſꝫ q̄cūqꝫ au­diet loquet̉: ⁊ q̄ vētura ſunt ānunciabit vob̓. Ille me clarificabit: qꝛ de meo accipiet: ⁊ an Ibidē nunciabit vobis. Poſt hec ꝟba: niſi ꝯtinuo ſe cutꝰ dixiſſet: Oīa q̄cunqꝫ hꝫ pr̄ mea ſunt: ꝓ­Ibidē p̄terea dixi: qꝛ de meo accipiet: ⁊ annūciabit vobis: crederet̉ fortaſſe ita natus de xp̄o ſpi rituſſanctus: quēadmodū ille de pr̄e. De ſe