Di..II. infinito facet aliquid maius infinito. Preterea qd̓ ita ē alibi eſt fini tu reſpectu vbi qd̓ ita ē nūc alias eſt finitū reſpectu qn̄. ita de alijs: qd̓ ita agit qd̓ aliud ē finitū ẜm actō nem: qd̓ eſt aliqͥd aliud ē fini ẜm entitatē. deꝰ ē ſūme: qꝛ ex ſe eſt q̄dā ſingularitas: eſt infinitꝰ. Item . phyſi. virtus infinita ſi eēt moue̓t in tꝑe: nulla v̓tus pōt moue̓ ī tꝑe: ⁊cͣ. Contra ibidem ph̓s.. ph̓oꝝ ꝓ­bat pͥmū mouens potētie infinite: qꝛ monet motu infinito: ſꝫ hec ꝯcl̓o p̄t intelligi tm̄ de infinitate durationis: qꝛ ꝓpt̓ infinitatē potentie ꝓbat poſ­ſit eſſe ī magnitudine. repugnat aūt magnitudini ẜm eum in ea ſit poten tia īfinita ẜm duratōeꝫ ſic̄ ponit ī celo. Ecundo quero an aliqd̓ infinitū ſiue an deū eſſe ſit per ſe notum. ſic probo. damaſ. li. pͥmo. c. pͥmo. eiꝰ qd̓ ē deū cognitio bus ē naͣlit̓ inſerta: ſꝫ illud ē ſe notum cuiꝰ noticia oībꝰ inſerta ē: ſicut pꝫ ex.. metaphy. pͥma principia que ſūt qͣſi ianua ſūt ſe nota ⁊cͣ. Pret̓ea illd̓ nihil maiꝰ cogitari pōt eſt ſe notū. deꝰ aūt ē hmōi ẜm anſel. ſol̓.. illud aūt ē aliqd̓ finitū īfinitū. pͥma ꝓba tur: qꝛ oppoſitū predicati repugnat ſb̓­iecto. ſi enī non ē eſt quo maiꝰ cogita ri p̄t: qꝛ ſi eēt in re maiꝰ eēt ꝙͣ ſi non eēt ī re ſed tm̄ in ītellectu. Itē veritatē eſt ſe notū: deꝰ aūt ē v̓itas: deuꝫ eſt ſe notū. ꝓbatio maioris: qꝛ ſequit̉ ex ſuo oppoſito. ſi enī nulla v̓itas ē ve eſt nullā v̓itatē: veritas ē. Item ꝓpōnes hn̄tes neceſſitatē ẜm qͥd ex ter­minis hn̄tibus entitateꝫ ẜm qͥd ſūt ſe note: ſic̄ pͥma principia ſūt ſe ex terminis habētibꝰ in ītellectu: mul­to magis erit illa ſe nota hꝫ ncc̄ita ex termīs ſimpir ncc̄ijs qͣlis ē iſta de ē. Aſſūptū pꝫ: qꝛ neceſſitas primorum pͥncipioꝝ noſcibilitas eoꝝ eſt ꝓpt̓ exiſtētiā terminoꝝ ī re: ſꝫ tm̄ ꝓpt̓ ꝯnexi onē extremoꝝ vt ſūt ī intellectu ꝯcipiē te. Cōtra: ſe notū p̄t ab aliqͦ nega ri. ſꝫ dixit īſipiēs ī corde ſuo ē deꝰ. Quoniaꝫ ſecunduꝫ ph̓m.. metaphy. abſurdū eſt ſil̓ q̄rere ſcīaꝫ modū ſciēdi: pͥº rn̄deo ad terti am q̄ſtionē erit de cognoſcēdi iſtā deus eſt: quātū ad iſtā pͥº aſſigno rōeꝫ ppoſitōis ſe note: dico dr̄ ſe noͣ li ſe excludit quālibet cām: qꝛ non excludit t̓minos ꝓpoſitōis. nulla enī poſitio ſe nota ē excluſa a noticia t̓mi noꝝ: qꝛ pnª pͥª cognoſcimꝰ inquātū ter minos cognoſcimꝰ: ſꝫ excludit̉ q̄cūqꝫ ē extra ſe ꝯceptū t̓minoꝝ ꝓpo ſitōis ſe note. Dicit̉ igit̉ ꝓpō ſe noͣ ex t̓miniſ ꝓp̓is ſūt aliqͥd eiꝰ vt ſūt ei hꝫ v̓itatē euidentem aliqͥd aliud qd̓ ſit extra termīos ꝓp̓os hꝫ euidentiā ſed ex ſe tm̄ vt totū eſt maiꝰ ſua ꝑte. Ulteriꝰ qui ſūt illi termini ꝓprij ex qͥbꝰ debet eſſe euidēs: dico quo ad aliꝰ terminꝰ ē diffinitio aliꝰ diffinitū: ſi ue accipiātur termini ꝓpōis vocibꝰ ſi gnificātibꝰ ſiue ꝯceptibus ſignificatiſ qd̓ ꝓbo ex pͥº poſterioꝝ: qꝛ qd̓ ē qͥd al­teriꝰ extremi eſt mediū ī demōſtratōe: altera p̄miſſaꝝ differt a ꝯcl̓one niſi ſicut diffinitū a diffinitōne: tn̄ p̄miſſa ē pͥncipiū ſe notū: ꝯcl̓o aūt eſt ſe nota ſed demōſtrata: quātū ad rōem ꝓpōnis ſe note aliꝰ t̓minꝰ ē diffinitio a diffinito: qꝛ ſi eēt idem ꝯceptꝰ diffinitio nis diffiniti ī demonſtratione potiſſi ma eſſet petitio pͥncipij: itē tūc eēnt ibi duo t̓mini tm̄ qd̓ eſt falſū. Hoc ꝓbat ſic ariſt. pͥmo phyſi. noīa ſuſtinēt ad diffinitōeꝫ hoc qd̓ totū ad partes.i. nomē eſt pͥus notū diffinitōne. nomē aūt confuſe importat qd̓ diffinitō diſtī­cte: quia diffinitio diuidit in ſingularia conceptus qͥdditatis ꝓut īportat̉ per nomen ꝯfuſe ē pͥus notꝰ naͣlit̓ ꝙͣ ꝯceptus eiꝰ vt importatur diſtīcte diffinitōem