Q.VII. nis de ſe vt totalis. qꝛ vt cognoſcens vt cognita. ẜm Aug. 9. de tri. c. vlt. ſꝫ talē intellectiōeꝫ hēmus ſtatu iſto. ſed ex īmalitate eiꝰ ſeqͥt̉ ipſa ſit to talis cuiuſcūqꝫ obī alterius ab ipſa. Ad 2ᵐ ꝯcedo ꝯcluſionē cognitiōes diuerſaꝝ ſpēꝝ ꝓpͥe.ſ. v̓tute ipſaꝝ hīte dr̄nt ſpe. qd̓ ꝓbo. qꝛ ad indiuidua eiuſ ſpēi reqͥrit̉ total̓ dr̄ſa ſpē. vl̓ ali quid ī totali dr̄ſum ſpē ab eo qd̓ ē in totali alteriꝰ indiuidui. nūc āt ad in tellectōeꝫ albi nigri necͣio reqͥrunt̉ ali quā dr̄ſa ſpē puta albū nigrū aliqͣ ī cludētia ipſa. iſta duo magis dr̄nt ꝙͣ indiuidua vniꝰ ſpēi. dr̄nt ſpē. ar guis vltra tūc oēs hītus taliū differ rent ſpē. ꝯcedo de hītibꝰ hn̄t v̓tute ꝓ­pria taliū obiectoꝝ. Et dicis quō tc̄ eēt vna ſcīa de pl̓ibꝰ ſpēbus ſpāliſſimis ℟º vna ſpes ſpāliª p̄t include̓ mul tas alias ſpēs virtualit̓ ſiue paſſiōes ea rum ſiue modū cāe ſiue aliū ordinē eēntialē. tūc hītꝰ ille qui ē foralit̓ illiꝰ obiecti primi includentꝭ alia eſt v̓tuali­alioꝝ obiectoꝝ lꝫ formalit̓ pͥº. eſt igit̉ ille hītꝰ vnꝰ ab vnitate pͥmi obī vir tualit̓ ꝯtinentꝭ oīa que ꝯtinent̉ in illo. eſt āt ꝓpͥus cuicūqꝫ v̓tualit̓ ꝯtento in mo obiecto. ſed qui eēnt ꝓprij illiſ eēnt diſtincti ſicut illa ſunt diſtincta. Uero de cōpa ratione iſtaꝝ duaꝝ cāꝝ partia lium que cāt noticiā genitā. Utꝝ pͥn cipalior noti genite ſit obm̄ in ſe vl̓ in ſpē pn̄s vel ipſa ꝑs intellectiª aīe. Q obm. ꝓbaº. qꝛ illud ē pͥncipaliꝰ mouenſ qd̓ mouet motū ꝙͣ qd̓ mouet motū ſic̄ apꝑet in oībus cāis eēntialit̓ ordina tis. obm̄ aūt monet non motū ſic̄ hr̄ a ph̓o. 3. aīa. intellectꝰ aūt monet ni ſi motꝰ. ⁊cͣ. Itē agens aſſil̓at ſibi effe ctum ꝙͣ pōt. illud eſt pͥncipaliꝰ agēs qd̓ magis aſſil̓at cui magiſ aſſil̓at̉ effe ctus. actus aūt magiſ aſſil̓at̉ obiecto ꝙͣ intellectui.. Iteꝫ vnitas ſcīe aſſignat̉ penes vnitatē obiecti v̓tualit̓ ꝯtinentiſ . āt attribuit̉ intellectui tal̓ ꝯtinē v̓tualis reſpectu hītꝰ ꝯtine̓ aūt virtuali ter ꝯuenit cāe actiue. pͥncipalior il lius hītꝰ erit obm̄ ꝙͣ intellectꝰ. ſi tus. igr̄ actꝰ. Ad opᵐ arguit̉ ſic. ꝙͣto aliqͥd eſt actualiꝰ tanto foralius tāto actiuius. aīa ē forª actualior multꝭ alijs cāis ꝯcurrētibꝰ erit actiuior. ita qn̄ ꝯcurrit eis in agēdo erit pͥncipali us agēs. ſꝫ ī intellectiōe ꝯcurrit obō tanꝙͣ ꝑtial̓ igr̄ ī intellectōe erit pͥn cipalior obiectū. Itē enti ẜm qͥd ꝯuenit actꝰ ſimpl̓r. ſed qn̄ hꝫ tale ẜm qͥd aliud ſimpl̓r ens tc̄ pͥncipaliꝰ ꝯue nit illi enti ſimpl̓r ſi illud aliqͦº ſit actm̄ reſpc̄ eiuſdeꝫ. obm̄ āt a nobis naͣli ītellectū hꝫ ẜm qͥd tm̄ ī intellectu no ſtro ꝓpt̓ ſimpl̓r ipſiꝰ ꝑtis intellectie. qꝛ obm in ea ē ſic̄ ꝯgnitū in ꝯgnoſcēte. illiꝰ actōis ad qua iſta duo ꝯcurrūt erit obm̄ hn̄s tale pͥncipalis ſꝫ ꝑs intellectiꝰ ꝓpt̓ quā obm̄ hꝫ tale eſſe. Reſpondeo ꝑs intelle ctiua hꝫ pͥn cipaliorē cālitatē reſpcū cognitio nobis naͣl̓r ꝯuenientiū. ꝓbo pͥº. qꝛ qn̄ cāꝝ ordinataꝝ alt̓a eſt indetīata ad ml̓ tos effectꝰ qͣſi illimitata: altera aūt qͣi ẜm vltiᵐ virtutꝭ ſue detīata ad certū eſ fectū: illa ē illimitatior vl̓ior vr̄ eſſe pͥncipalior ꝑfectior. Exēplū de ſole de ꝑticularibꝰ gnantibꝰ intellectus aūt hꝫ v̓tutē qͣi illimitatā indetīatā reſpe ctu oīuꝫ intellectionū. obā aūt a nobis naͣl̓r cognita hn̄t v̓tutē detīataꝫ reſpc̄u etiataꝝ intellectionū ſunt ab ipſis. ẜm vltiᵐ ſue v̓tutꝭ. ſic̄ qd̓libet ad ī tellectionē ſui. intellectꝰ eſt vl̓ior principalior intellectionis ꝙͣ obm̄ pro ſtatu iſto. qꝛ illa eſt pͥncipalior agēte alia coagit eꝯͣ. intellectu aūt nr̄o agēte ad intellectionē obm̄ ī ſe vel in ſua ſpē coagit. eſt.n. in ptāte no ſtra intellige. qꝛ intelligimꝰ volumꝰ. de aīa. hoc aūt eſt ꝓpt̓ ſpēm pͥnci