Di..IIII. p̄dicto. tūc pꝫ quō reſpc̄u oīuꝫ obie ctoꝝ īferioꝝ a mēte pōit imaginē ī te. qꝛ nullū alid̓ obm̄ ē imago dei reſpc̄u cꝰ potiſſīe reſpc̄u imagīs eiꝰ ſcd̓ario ē ī mago ī mēte ꝙͣ ad illā ſil̓itudinē hr̄ ab obo. Ex iſtis apꝑet corre qͣre ī ꝑte ſenſitīa ē imago. pͥº qꝛ ibi ē ꝯſb̓alitas oꝑantiū ſiue totoꝝ illoꝝ ſūptoꝝ ſuis oꝑatōibꝰ qꝛ pͥnᵐ ſentiēdi tm̄ ē aliqͥd aīe ſed totū ꝯpoᵐ ex aīa ꝑte corꝑis ſic mixta qd̓ ē to tu orga. ſil̓r pͥnᵐ appetēdi appetitꝰ ſenſi tiui ē aliqͥd aīe tm̄ ſꝫ ſil̓r ē ꝯpoᵐ. Iſta āt duo qͦꝝ ſt̓. iſte oꝑatōe ſt̓ ꝯſb̓alia. qꝛ lꝫ iſte po aīe ſint in eadē eēnª fortaſſe idē eēnª aīe. tn̄ toͣles cāe oꝑatōis puta tota ipſa organa. qꝛ ꝑtes corꝑis ſt̓ ꝯſb̓ales nec int̓ ſe nec potētijs aīe. Sil̓r ī ꝑte ſenſi tiua eſt duplex modꝰ originādi. qꝛ ſic̄ ſenſus naͣl̓r ſentit. ita appetitꝰ ſenſitiuus naͣl̓r appetit. vn̄ ẜm Io. dam̄. li.. bruta in ſuis actiōibus agūt ſed agunt̉. Ad pͥᵐ ar pͥncipale ꝯcedo q̄lꝫ eēn tia creata inꝙͣ eēnª ꝓducta ẜꝫ talē ydeā: repn̄tat deū ſb̓ rōe t̓ni ſꝫ ſub rōe vniꝰ. qꝛ cāt̉ nec ideat̉ a deo. ſb̓ rōne t̓ni ſꝫ ſb̓ rōe vniꝰ. ſꝫ tn̄ aliqͣ naͣ rōe eēnª ſue ml̓toꝝ ꝯcurrētiū ī ea tāꝙͣ vnū totū ag­gregatu pōt repn̄tatm̄ tnitatꝭ eoꝝ app̄hēdūt̉ ī t̓nitate. tale qͥd ē mēs accep ta ī ſe oꝑibꝰ ſuis. qꝛ ibi ē vnitas di ſtincº ordo origīs. tale āt ēt ꝙͣ ad talē ꝯcurſū nihil ē qd̓ ſit īferiꝰ mēte. ſic̄ patuit ī ꝑte ſenſitīa. Sꝫ ar. ſi eēt imago poſ ſet t̓nitas cogͦſci cogͦnē mētꝭ. ℟º. iſta currēª ī mēte valēt credēti trinitatē ad ſcrutādū ꝑſuadēdū quō poſſit. aūt credēti ꝯcludūt. qꝛ tota iſta aggre­ga pluriū ī mēte ī qͥbꝰ ꝯſiſtit imago poſ ſet ē ab vna ꝑª. ex ipſa p̄t de­mōſtratīe ꝯcludi ipſā imaginē t̓nitatꝭ. de aug. 15. de. c. 24. l. 70. vidēt ſuā mētē ī ea t̓nitatē iſta nec tn̄ credūt imaginē dei ſpeculū qͥdē vide̓t: ſꝫ vidēt ſpeculū nec ip̄ꝫ qd̓ vidēt ſciāt ſpe­culū. qͣlit̓ āt valeat deductio ad on̄dēdū tres ꝑſonas ex rōe inteꝰ volūtatꝭ ī dīniſ dictū fuit di. 2. q. duabus ꝓductōibꝰ. Ad 2ᵐ dico illd̓ ar videt̉ efficax ſi po net̉ pr̄eꝫ gigne inꝙͣ itellis: ſic̄ ponit vna opi. ſuꝑiꝰ īprobata di. q. p̄dc̄a ponit actualē noticiā pr̄is hr̄e aliqͦº rōne ꝓdu­cētꝭ reſpc̄u gignitiōis filij. rōnē formalē pͥncipij ꝓducti. ſꝫ ẜm aliā viaꝫ quā ibi te nui pr̄ inꝙͣ hꝫ eēntiaꝫ ſibi pn̄tē ſb̓ rōe actu ītelligibil̓ qd̓ ꝯueīt pr̄i ē memo ria. pr̄ gignit ꝙͣ ītelligēs fic̄ ibi fuit declaratū. tc̄ falſū ē an̄s. qꝛ memo magꝭ repn̄tat pr̄em ꝙͣ filiū ad ſola me moria ſit ī pr̄e. ſola ītellige ſit ī filio. ſꝫ ad pr̄ gignit filiū inꝙ pr̄ hꝫ rōne memo. at vt pr̄ hꝫ rōeꝫ ītelligent volū tatꝭ. Ad 3ᵐ. d. actꝰ ſcd̓i ſt̓ ꝓducti. cuꝫ ꝓbas ph̓m. 5. phy. ar ē me.. n. ac tio ſit t̓iꝰ actōis iſta v̓e tiat actōnē. ſic̄ Augꝭ. dic̄.. de. c. vlt. notiª gignit̉ v̓e volitō ꝓcedit. vt dic̄. 15.. c. 27. iſta ſt̓ actōes de gne actiōis. ſꝫ ſunt for ab ſolute gne̓ qͣlitatꝭ. ꝓbas ſt̓ actiōes ꝓprie qꝛ ſt̓ actꝰ ſcd̓i. Dico q̄dā fore hn̄t eſſe fixū depēdēs ꝯti a ſua qͣſi ī fieri ſic̄ calor ī ligno. q̄dā hn̄t qͣſi ꝯtinuā depē­dētiā ad ſua cāꝫ. ſic̄ lumē ī medio ad ſolē dic̄ Aug.. ſuꝑ Gen̄. ad lr̄am dicēs aer ē factꝰ lucidꝰ ſꝫ ſit lucidꝰ pͥª fore: ꝓpt̓ ſuā indepēdētiā ī hn̄t rōnē acti onis nec motꝰ. ꝓpt̓ ꝯtinuā ſuā depēdē tiā magꝭ vidēt̉ hr̄e ī fieri ꝙͣ ī facto. lꝫ ẜm v̓itatē ſit ī eis actio paſſio. qꝛ ſt̓ to te ſil̓ ī ꝑs pꝰ ꝑtē acqͥrit̉. actio āt ꝓ­prie ē ad aliꝙͣ formā niſi cꝰ ꝑs pꝰ ꝑtē ac quirit̉. 2ºº ſe hꝫ ītellectio. qꝛ ipſa ē ī ꝯti nua depēdenª ad pn̄tiā ſue cae. qꝛ al̓r hr̄et ſic̄ pꝫ Aug. ii. de. c.. āt co gitātis acies auerſa inde fuerit nihil for­ imp̄ſſa erat ī eadē acie remanebit.. n. manet actꝰ intelli. abſqꝫ tali pn̄tia cāe qͣſi ꝯti ī fluentꝭ. Sꝫ iſtud ſolū ꝯcludit ip̄aꝫ actū 2ᵐ. ita.n. pone̓t̉ lumē in medio ce actꝰ. iſta ē alia ꝯditio vlt̓ior vꝫ iſte fore de rōe ſui trāſeāt in aliqͥd vt ī tiᵐ. ſiue illd̓ aliud ſit intra operās ſi ue extra curo. ē.n. ītelligibile ſit ī­tellectio volitio. ſit alicꝰ āt ꝯuenit actiōi ꝓpͥe dc̄e vt trāſeat in aliqͥd vt in t̓iᵐ ꝓpt̓ igit̉ iſtas duas ꝯditōes ꝯcur rētes ī iſtis for̄is dicūt̉ iſte fore actꝰ ſcd̓i