Q.IX. quatenus.ſ. magis exprimit habitudinem gignētꝭ ad genitū ꝙͣ mens. tn̄ mēs noſtra videt̉ ꝑfectius importare rōneꝫ parētis ſi accipiat̉ vt includit vtrāqꝫ fe cunditatē. Breuit̓ ergo quocunqꝫ aſſignatur trinitas in imagine vl̓ ſic vel ſic nō eſt quaternitas. qꝛ duplex concurrit hītudo fecunditatꝭ in parente ſi eſt ꝑfecte parens. ¶ Ad 2ᵐ dico ꝙ in nobis in hoc nō pōt eſſe ſil̓itudo imaginis ad ꝓthotipom. notitia.n. genita in imagine creata accn̄s quoddā eſt cui non coīcat̉ fecunditas illa ad ꝓducendū amorē qͣ formalit̓ eſt aliqͥd ꝓductiuū dilectiōis. accn̄s.n. tale nō eſt natū eſſe formaliter intelligens vel volēs. ⁊ iō memoria gignens noticiā actualē accipiēdo memo riā vt eſt ꝑfecte gignēs n̄ pōt cōicare genito illā ꝑfectā fecunditatē quā pͥus ha buit. qꝛ nō coīcat ſibi eandē naͣm ſed ꝓ ducit eam eqͥuoce in alia naͣ. pr̄ aūt ge nerans filiū coīcat ei eandē nam ⁊ eandem fecunditatē ſpirādi amorē que nō intelligit̉ in generatōe filij hr̄e terminū adequatū. ⁊ iō filius eandē fecunditatē hn̄s pōt ꝓducere ſicut pr̄. patet igit̉ rō quare nō pōt iſta ꝓductio ſaluari in ꝑ tibus imaginis ſicut in ꝑſonis trinitatꝭ qꝛ non pōt eſſe eadē fecunditas in dua bus pͥmis ꝑtibus imaginis. pōt eē autē ⁊ eſt in duabus ꝑſonis reſpectu tertie. Similit̓ ſi noticia genita eēt alicuiꝰ pro ductiua aliqͦ mō hoc nō eſſet niſi ꝑ mo dum nature ⁊ nō libere. Eſt tn̄ hic aliquis ordo inter ſecundā parteꝫ imagīs ⁊ tertiā. qꝛ tertia p̄ſupponit ſecūdā na turaliter lꝫ nō ſit ab ea. etiā illud expri mit Aug. 15. de tri. c. 27. velut parentē ⁊ prolē 3ª voluntate ſiue dilectiōe iun gente quā quidē voluntatē de cognitō ne procedere. ⁊ ſubdit ſtatim ⁊ exponit quō intelligat. nemo.n. vult ꝙ oīo qͥd vel quale ſit neſciat nō tn̄ eſſe ⁊cͣ. pꝫ igiꝙ iſtum ordinē originis p̄ciſe ponit ꝓ pter naͣlē ordinē volitiōis ad intellectō nem. nō aūt ꝙ intellectio ſit cā reſpectu volitionis. pꝫ igit̉ ẜm intentionē Aug. ꝙ volūtatē ẜm ꝙ eſt 3ª ꝑs imaginis ac cipit ibi ꝓ actu volēdi ſicut hic accipit cum ſubdit quā voluntatē ꝓcedere ⁊cͣ. qd̓ nō eſt verū de voluntate vt eſt potē tia. ſed ſi verū ſit hoc eſt de actu volēdi ¶ Ulterius in ſpāli cū oīa iſta p̄dicta re periant̉ in intellectu vel in mēte reſpc̄u cuiuſcūqꝫ obiecti notandū eſt ꝙ ꝑfectiſ ſima ⁊ vltima rō ī magis eſt qn̄ iſta cō currūt in mente reſpectu dei vt obiecti qꝛ tunc aīa nō habet tm̄ ſimilitudineꝫ expreſſiuā quantū ad p̄dicta ex rōe eo rum in ſe. ſed ea etiā rōne quā actꝰ ipſi conformant̉ obiecto. eſt.n. actuſ vere ſi militudo obiecti. ſicut dictū eſt in p̄cedenti qōne. ⁊ iō qn̄ iſti actus ſic ſunt in mente ꝙ non hn̄t ꝯſubſtātialitatē ⁊ ſil̓i tudinē diſtinctionē ⁊ originē. ſed etiaꝫ hn̄t vlterioreꝫ aſſimilationē ad deū ex ratiōe obiecti circa qd̓ ſunt eſt ꝑfectior ſimilitudo. minus aūt ꝑfecta qn̄ aīa hꝫ ſe ꝓ obiecto. qꝛ lꝫ tunc habeat̉ ſil̓itudo ab ipſo deo īmediate tāꝙͣ ab ipſo obie cto ꝓximo habet̉ tn̄ aliqualit̓ inquantum in mēte vt in imagine cognoſcitur deus. Et iſtā duplicē trinitate aſſignat Aug. illā que ē reſpectu dei. 12º. de tri. c. 4º. dicēs. In eo ſolo qd̓ ad cōtempla tionē ꝑtinet eternoꝝ non ſolū trinitas: ſed etiā imago dei. in hoc autē qd̓ deri uatum ē in actione tꝑaliū: etiā ſi trinitas poſſit nō tn̄ imago dei inueniri pōt hoc intelligendū ē de exp̄ſſiua quantū ad ſūmā exp̄ſſionē ſiue ſil̓itudinē. De eadē etiā. 15º. de t̓. 20. vel. 6. vnde pōt ſempit̓na atqꝫ īmutabilis naͣ recoli con ſpici ꝯcupiſci ⁊cͣ. ꝓfecto reꝑit ſūme tri nitatis imaginē: ad quā reminiſcendaꝫ vidēdā diligendā totū debet referri qd̓ viuit. De alia imagine loquit̉. 14. de tri. c. 8. vel. 16. Ecce inquit mens memi nit ſui: intelligit ſe: diligit ſe. hͦ ſi cerni mus: cernimꝰ trinitatē. nondū quidem deū. ſꝫ iam imaginē dei. Iſta aūt 2ª au ctoritaſ videt̉ ꝯͣdicer̄ pͥme niſi intelligat̉