Q IIII. operat̉ circa creaturas ſolo beneplaci­to ſui voluntatis oꝑat̉. vt ſuꝑ hoc non ſit aliqua alia ratio vl̓ petēda. Qd̓ confirmant̉ illud quod dr̄ Ro.. Iacob Eſau cum nōdū nati fuiſſent aūt aliquid boni egiſſent aūt mali ut ẜꝫ electionē ꝓpoītū dei maneret. gloſa ſic meritis p̄cedentibus ita nec fu­turis. qꝛ bona vl̓ mala non erāt futura niſi appoīta gr̄a vl̓ ſubtracta. Qd̓ ēt apl̓s declarat ſubdens an hꝫ ptātem figulus ex eadem maſſa ⁊cͣ. vnde ſicut ſola voluntas figuli eſt ratio quare de hac ꝑte maſſe facit vas honorabile. de illa vas contumelie. nulla diſcrepantia exiſtente in tota maſſa. quēadmodum eſt in pͥma maͣ quā tn̄ cauſa agēs ve ſtit in vna ꝑte forma nobiliori in alia vero minus nobili. ſic ſola volūtas be neplaciti dei ē ratō quare de eadeꝫ ma­ſa equalit̓ vitiata in pͥmo parente: iſtuꝫ eligit̉ ad gloriam illum vero dimittit in cōdemnationē. vel etiam ſi fuiſſet mana vitiata oēs eſſent equales non niſi gratuito vnum eligeret alterū vero mitte̓. vtrobiqꝫ faciendo gr̄am illi quē eligeret. ſed maiorem illi quē eligeret ex maſſa vitiata illi iuſticiaꝫ quē ex ma­ſa damnata non eligeret. aūt in iuſti ciam illi quē ẜm ſtatum innocentie exn̄ tem non eligeret. Ulterius dicit iſta poſitio conuenit aſſignare rationem eius extrinſeca quare deus de tota ma­ſa perdita voluit qͦſdā hoīes miſericor diter liberare quoſdam non. nullam aūt quare potius hunc vel illum. Ratō primi ponitur vt.ſ. bonitas eius vna ſimplex exiſtens in ſe manifeſtetur mul tipliciter in rebus diuerſis ſimul. eo ī nulla vna tota bonitas manifeſtari pōt quia dīnam perfectionem non attingit vlla. vt quemadmodum ad perfectionē vniuerſi requiruntur diuerſi gradus re rum in naturalibus. etiam in materi alibus ex eadeꝫ materia equaliter ſe ha bente ad omnes. ſic etiā propter eandeꝫ bonitatem perfectionem manifeſtan­dam requiruntur diuerſi gradus in mo ralibus. quia in hoc bonitas ſua mani­feſtatur quo ad aliquem graduꝫ ſuper­naturalem. reprobos enī iuſte puniēdo manifeſtatur bonitas iuſticie illiꝰ. ſicut in glorificatis manifeſtat̉ bonitas mīe eius ſic.n. deꝰ permittit iuſte mala fieri ne bona impediantur ſed ut eueniant. hoc tam in moralibus vt in propoſi­to. ꝙͣ in naturalibꝰ vt in ceco nato Io. . in quo chriſtus ſolam rationem oſtē dit eſſe. ut gloria dei manifeſtaretur in illo. ſed hoc ē ex defectu viſus in ceco ſꝫ ex eiuſ illuminatōe miraculoſa a d̓o facta. Et videtur hanc rationem aſſig­nare apl̓s Ro. dicens. Uolens deus oſtendere iram iuſticie ⁊cͣ. Cui concor dat exēpluꝫ de figulo de eodem luto fa ciente vas. vnum in honorem. aliud in contumeliam. de quo. Thimotꝭ.. dicit apl̓s. In magna aūt domo non ſo vaſa aurea argentea ſed etiaꝫ ficti lia. Unde dicitur ſicut in naturali bus cum prima materia tota ſit vnifor mis quare vna pars eſt ſub forma igniſ alia eſt ſub forma terre. alia ſub forma hominis ⁊cͣ. bene poteſt aſſignari ratio intrinſeca. ſcilicet perfectio uniuerſi extrinſeca. manifeſtatio potentie ſa pientie bonitatis dei. Sed quare hec parſ materie eſt ſub hac forma hec ſb̓ illa non econuerſo. nulla ratio poteſt aſſignari niſi ſola volūtas artifici ſic d̓t minantis. ſicut in omnibus oꝑibus hu manis ut hic lapis figuretur ſic ut ſitue tur in altari alter ita ut in cloaca ẜm ph̓us phy. dicit aliquos lapides eſſe bn̄ fortunatos aliquos non. a mer electione artificis dependet. ſic dicunt ī propoſito in particulari nulla eſt ratio quare hunc preelegit illum. Qd̓ confirmatur per Augꝭ ſuper illud Io. Nemo venit ad me niſi pater meus ⁊cͣ. vbi dicit quare hunc trahat. illuꝫ trahat noli velle diiudicare ſi non vis