Seite
Q.I. Quantum ad pri mū dubiū dicitur ꝙ natura dicitur in diuinis quadrupliciter. vno modo ap pellatur natura ipſa eſſētia diuina in qͣ tres perſone diuine ꝯſiſtūt ⁊ dicitur na tura ſic pure eēntialiter. ſcd̓o modo di­citur natura prīcipium actiuū naturale ⁊ natura ſic dicta eſt vis productiua ſi­milis ex ſimili. ⁊ ſic potētia generādi ac tiua in patre eſt natura. ⁊ ſic eſt eſſētiale cōtractum ad notiale: qꝛ eſt ip̄a natura diuina dicta. primo modo. natura eniꝫ que eſt ipſa eſſētia diuina vt eſt ſub pro prietate paterna determinata ad actum generādi ē potētia generādi actiue ī ſo lo patre exiſtens. Et iſtos duos modos nature tāgit ill̓. 5. de trini. c. 17. dicēs de filio ꝙ ex virtute nature in eadeꝫ na tura natiuitate ſubſiſtit. Tertio modo dicitur natura quelibet vis naturaliter exiſtēs in natura primo modo dicta. q̄ ſcilicet vis ⁊ ſi ſit libera tam̄ hoc modo poteſt dici natura. ⁊ ſic volūtas in deo dicitur natura. quia.ſ. eſt naturalis po tētia exiſtēs in natura diuina naturali­ter. Quarto modo dicitur natura inco mutabilis neceſſitas circa aliquē actuꝫ vt natura iſto quarto modo dicta non ſit niſi cōditio ⁊ modus circa actum eli citū. Ex his ad propoſitū dicitur ꝙ nec intellectus nec voluntas ratiōe qua ſim pliciter intellectus ⁊ volūtas ſunt prīci­pia elicitiua actuum notiōalium per qͦ producitur ſimile in forma naturali ip̄i producēti. quia tunc in quocūqꝫ eſſent. eſſēt prīcipia productiua vl̓ elicitiua ac tuū ſimilium quibus produceretur ſil̓e informa. qd̓ falſum eſt in creaturis. ſūt enim ſolūmodo ibi prīcipia elicitiua ac tuū naturalium notiōalium vt ſunt in natura diuina. ⁊ vt ſic per illam habēt in ſe naturalitatē quādam ad producti ones noriōales. ſcd̓m hoc enim diximꝰ in queſtiōe quadaꝫ de emanatiōibus in generali ꝙͣ intellectus ⁊ volūtas vt ſūt ſimpliciter intellectus ⁊ volūtas. modo .ſ. intellectuali ⁊ volūtario agētes. tan­tum ſūt prīcipia elicitiua actuum eſſēti­alium. qui ſūt intelligere ⁊ velle. lꝫ hoc ſit paſſiue ex parte ītellectus ⁊ actiue ex parte volūtatis. vt autem ſūt natura ⁊ prīcipia actiua naturaliter eliciētia ac­tus. ſunt prīcipia actiua elicitiua actuuꝫ notialium qui ſūt generare ⁊ ſpirare. ⁊ hoc neceſſitate naturalitatis. quia īpoſ ſibile eſt deum per prīcipia que ſunt na tura in ipſo huiuſmodi actus nō elicere Ad cuius declaratiōem ſciēduꝫ ꝙ hu iuſmodi naturalitatem habēt a natura diuina in qua ſūt intellectus ⁊ volūtas ſed aliter ⁊ aliter quoniā intellectus di uinus habet ipſam coincidēdo ī ratiōeꝫ nature que eſt ratio prīcipalis elicitiua actus notiōalis ⁊ hoc iuxta moduꝫ na­ture predictum vt omnio naturalitas iſta ſit preuia ⁊ ratio intellectus ſit con­comitas vel quaſi cōcomitās. propt̓ qd̓ nō niſi modo nature ⁊ naturali impetu actum ſuum notiōalem eliciat. vt magꝭ proprie dicatur pater generare natura ī tellectuali ꝙͣ naturali intellectu. vt intel lectus potius intelligatur quaſi det̓mia re naturā ꝙͣ ecōuerſo. ⁊ ẜm hoc rō qua productū natura eliciente dicitur filius eſt prima. ⁊ ratio qua dicitur verbū eſt reſpectu illius quaſi ſcd̓a. Uolūtas au tem habet natura ipſam non vt coinci­dendo ī ratiōem nature ſcd̓o modo di­cte. ſed habēdo ānexam ſibi quādaꝫ viꝫ nature primo modo dicte. ex hoc ꝙ fun datur in illa. vt naturalitas iſta in volū tate nullo modo ſit preueniēs eiuſ liber tate nec elicitiua actus eius notōalis pe nes ſcd̓m modū nature. hoc enim eſſet omnio cōtra ipſam libertatem. ſed poti us vt ſit cōſecutiua ⁊ ānexa libertati. ⁊ hoc nō vt aliquid quo volūtas ſuū ac tum notiōalem eliciat prīcipiatiue. ſed vt aliquid quo aſſiſtēte volūtati volun tas ipſa ex vi quā hꝫ ex eo ꝙ eſt volūtaſ ⁊ libera. pōt elicere actū ſuū notiōalem