Di. XIX. in qua eſt alia. eſt in qua primo eſt alia .i. ſe tota. quia ſe tota habet aliquo mo do rationē ambientis ꝯtinentis deita tem que licet non ſit pars per inexiſten tis eſt tamen aliquid perſone. Contra illud. prīo in. non dicit aliquid ad ſe. ſcd̓m omnē opinio. igitur relationē per ſone ad perſonam. non relationē origi­nis. quia illa non eſt eiuſdē rationis in extremis. perſone autē vniformiter ſūt in ſe inuicem ſcd̓m iſtos. ergo dicit rela tionē cōem. ſed relatio cōis ſcd̓m eandē rationē fundamenti eſt in ſuppoſito qd̓ refertur in ſuppoſito ad qd̓ refertur. ſicut ſimilitudo requirit eandem ratiōꝫ albedinis in ſimili qd̓ refertur in ſimi li ad qd̓ refertur. igitur ſi illud aliud ad qd̓ refertur perſona inexiſtens ſit tale p in ipſo ſit perſona illa. ſequitur per ſona inexiſtens primo erit relata illa re latione non per aliquid ſui preciſe. 2 ſic. quando aliquid dicitur eſſe in alio ſcd̓m partē. eodē modo eſt in iſto ſcd̓m partē quomodo iſta pars eſt in iſto pri Exemplū. ſi homo ſit in terra per pedē ſicut pes eſt in terra localiter ita homo eſt in terra localiter per partē. auteꝫ ſi pes eſt ibi quaſi in loco homo erit ibi ſicut forma in materia. ita etiā ſi albe do eſt in homine ſcd̓m partē qꝛ ſcd̓ꝫ fa­ciem eo modo eſſendi in genere quo eſt in facie primo puta vt accidens in ſb̓i­cto. eo inquā modo ē in homine par quia ſicut in ſubiecto. ergo ſi filius eſt in patre per eſſentiā que formaliter eſt ī patre ſequitur filius erit in patre qua ſi formaliter. licet ſcd̓m aliquid ſui. qd̓ non eſt eſſe in. ſcd̓m circuminceſſionem Reſpondetur maior eſt vera loquē do de illo qd̓ eſt ratio proxima alicuiuſ eſſendi in. non autē de ratione remota eſſentia autē vt eſt formaliter in patre eſt ratio proxima filij eſſendi in pr̄e ſed remota. proxima autē eſt vt eſt ſub proprietate perſone inexiſtentis. Con tra: hoc cōcedit propoſitū. quia illud di citur cōuenire alicui primo. qd̓ cōue nit ei ſcd̓m aliquā partē ſui. ſed ſcd̓m eſt ex omnibus partibus ſuis intrinſeciſ igitur ita hic non ſit in perſona ſcd̓ꝫ iſtos niſi relatio eſſētia. quicquid con uenit perſone preciſe ratiōe alterius iſtoꝝ ſed ratione eſſētie relatiōe ſiml̓ vel ecōuerſo hoc cōuenit ſibi pͥmo. quia hoc dicit perſonā ẜm ſe totā. Pret̓ea proprietas perſone vt eſt incōicabilis cōuenit formaliter eſſētie ſicut eſſētia generat nec generatur diſtinguit̉ nec refertur. nec etiaꝫ eo proprietas que eſt eēntie vt cōicabilis cōuenit perſone. qͥa iſte eſt proprius modus eſſētie vt diſtin­guitur a perſona. qꝛ eſſētia eſt vna ī tri buſ. perſona autē nullo modo nec pͥmo nec ẜm aliquid ſui eſt vna in tribus. igr̄ iſte modus eſſēdi in. quo eſſentia eſt in patre vt quaſi forma puta vt qua pr̄ ē deus nullo modo conuenit perſone. qꝛ iſte eſt proprius modus eſſentie ẜm qd̓ diſtinguitur a perſona. Quantuꝫ ergo ad iſtuꝫ articl̓m dico predicatu cōuenit alicui toti pri vt primo diſtinguitur cōtra illud qd̓ ē ẜm partē: vt dicitur. 5. phi. in principio qd̓ cōuenit ei preciſe qꝛ parti illiꝰ con uenit. per oppoſitū nihil dicitur ꝯue nire alicui toti ẜm partē niſi qd̓ cōuenit parti per partē dicitur de toto. ſic̄ pꝫ per ph̓m. 5. phi. in eius exemplo. Sana tur homo qꝛ torax eiuſ formaliter ſana ri dicitur de torace primo per ꝯn̄s per hoc de toto cuius totius torax ē ꝑs tale predicatū primo inherens alicui to ti aliquādo nulli parti ipſius totius īeſt aliquando aūt cuilꝫ parti ineſt. Exem­plū primi. triangulus primo habet tres angulos ⁊cͣ. tamē nulla pars trianguli loquēdo de partibus integralibus ha bet hoc predicatū.ſ. habere tres. Sil̓r homo primo eſt riſibilis. tamen nulli parti eius primo ineſt hec paſſio. poſitū generatur primo licet nulla par­