Seite
X amore diu cogitauerit. eiſqꝫ cure glutino in­heſerit. attrahat ſecū etiā cū ad ſe cogitandā quodāmō redit. Et qꝛ illa corpora ſunt que fo ris per ſenſus carnis adamauit. eoꝝqꝫ diutur na quadā familiaritate implicata eſt. nec ſecū pōt introrſum tanqͣꝫ in regiōe incorporee na­ture ip̄a corꝑa inferre: imagines eorum con­uoluit ⁊ rapit. factus in ſemetip̄a: de ſemetip̄a Dat em̄ eis formādis quiddam ſubſtātie ſue: ſeruat aūt aliquid: quo libere de ſpecie taliuꝫ imaginum iudicet: ⁊ hoc eſt magis mens. id eſt rōalis intelligentia. que ſeruat̉ vt iudicet Nam illas anime ꝑtes que corpoꝝ ſil̓itudini­bus informantur. etiam cum beſtijs nos cō­munia habere ſentimus. In quibꝰ mēs in ſe cogitans poſſit errare. Capitulum. VI. Rat aūt mēs: cū ſe iſtis imaginibus tāto amore ꝯiūgit: vt etiā ſe eē aliqͥd hmōi exiſtimet. Ita eī ꝯformat̉ eis quodāmō nō id exiſtendo ſed putando. nō quo ſe imagi­nem putet. ſꝫ oīno illud ip̄m cuiꝰ imaginē ſecū habet: Uiget quippe in ea iudiciū diſcernēdi corpus qd̓ foris relinquit ab imagine. quā de illo ſecū gerit. niſi cū ita exprimunt̉ eēdē ima­gines tanqͣꝫ foris ſentiant̉: nō intus cogitētur ſicut dormientibꝰ: aut furentibus: aut in aliqͣ extaſi accedere ſolet. De opinionibus eoꝝ qui mentē aliqͥd p̄ci­puū corporis eſſe ſenſerūt. Capitulū. VII. Um itaqꝫ ſe tale aliqͥd putat. corpꝰ eſſe ſe putat: Et qꝛ ſibi bn̄ conſcīa eſt principatꝰ ſui quo corpus regit. hīc factū eſt vt quidā quererent qͥd corꝑis āplius valeret in corꝑe: ⁊ hoc eſſe mentē. vel oīno to tā aīam exiſtimarēt vt empedoces ⁊ ericates opinati ſūt. Itaqꝫ alij ſanguinē: alij cerebruꝫ Psͣ. 9. ij alij cornō ſic̄ ſcriptura dic̄. Cōfitebor tibi dn̄e 137. in toto corde meo. Et diliges dd̓m deū tuum Deut̓. 6. ex toto corde tuo. hoc.n. abutendo vel tranſ ferēdo vocabulo d̓r a corꝑe ad animū: ſꝫ ip̄am oīno ꝑticulā corꝑis quā in viſceribꝰ dilaniatis videmꝰ. eā eē putauerūt Alij ex minutiſſimis indiuiduiſqꝫ corpuſculis qͣs atomos dicūt. cō­currentibꝰ in ſe atqꝫ coherentibꝰ. eā ꝯfici cre­diderūt. Alij aerē. alij ignē. ſubſtantiā eiꝰ eſſe dixerūt. Alij eā nullā eſſe ſubſtantiā. quia niſi corpus: nullā ſubſtantiam poterāt cogitare. ⁊ eā corpus eſſe nō inueniebāt. ſed ip̄am tempe rationē corꝑis nr̄i vel cōpageni primordioruꝫ quibꝰ iſta caro tāqͣꝫ ꝯnectit̉. eē opinati ſunt eo qͣꝫ oēs eā mortalē eſſe ſenſerūt: qꝛ ſiue corpus eſſet: ſiue aliqua cōpoſitio corporis. nō poſſet vtiqꝫ īmortaliter ꝑmanere. Qui vero eiꝰ ſub ſtantiā vitā quandā nequaqͣꝫ corporeā. qn̄ qͥdē vitā oē viuū corpus animantē ac viuificanteꝫ eſſe reperiūt. cōſequenter ⁊ īmortalē. qꝛ vite carere vita nō pōt. vt quiſqꝫ potuit ꝓbare co­nati ſunt. Nā de quinto illo neſcio: quo corꝑe. qd̓ notiſſimis qͣttuor huiꝰ mūdi clementis qͦ­dā ꝯiūgentes. hinc aīam eſſe dixerūt. hoc lo­co diu diſſerendū nō puto. Aut em̄ hoc vocāt corpus qd̓ nos. cuiꝰ in laci ſpacio ꝑs toto mi­nor eſt. ⁊ in illis annumerādi ſunt qͥ mētē cor­poreā eſſe crediderūt: Aut ſi vel oēm ſubſtan tiam: vel oēm mutabilē ſubſtantiā corpus ap­pellant. cū ſciant nō oē locoꝝ ſpacijs aliqua lō gitudine vel latitudine ⁊ altitudine cōtineri nō cū eis de vocabuli queſtione pugnandū ē. In his oībꝰ ſentētijs qͥſqͥs videt mētis naturā ⁊ eē ſubſtantiā ⁊ nō eē corꝑeā.i. nō minore ſui ꝑte minꝰ occupare loci ſpaciū. maiꝰqꝫ maiore ſil̓ oportet videat eas qͥ opinant̉ eē corporeaꝫ nō ob hoc errare qd̓ mens deſit eoꝝ noticie. ſꝫ qd̓ adiūgūt ea: ſine quibus nullā pn̄t cogitare naturā. Sine phantaſijs em̄ corꝑm quicquid viſi fuerint cogitare. nihil oīno eē arbitrāt̉. iō qꝫ nō ſe tanqͣꝫ ſibi deſit mens requirat. Quid em̄ tā cognitōi adeſt. qͣꝫ id qd̓ menti adeſt. aut qͥd tā mēti ad eſt: qͣꝫ ip̄a mens. Un̄ ⁊ ip̄a q̄ ap­pellat̉ inuentio. ſi verbi originē retractemus qͥd aliud reſonat. niſi qꝛ inuenire eſt in id ve­nire qd̓ querit̉. Propterea q̄ qͣſi vltro in mētē veniūt. nō vſitate dicunt̉ inuēta. qͣꝫuis cogni­ta dici poſſint. qꝛ nō in ea q̄rendo tendebamꝰ vt in ea veniremus: hoc eſt ea inueniremus. Quapropter ſicut ea que oculis aut vllo alio corꝑis ſenſu requirunt̉. ip̄a mens querit. ipſa em̄ etiā ſenſū carnis intendit. tūc aūt inuenit cū in ea q̄ requirunt̉ id eſt ſenſus venit. Sic alia que non corporeo ſenſu internuncio. ſed ꝑ ſeip̄am noſſe debet cū in ea venit. inuenit: Aut in ſuꝑiore ſubſtātia.i. in deo: aut in cote­ris aīe partibus ſicut de ip̄is imaginibus cor­poꝝ cum iudicat. intus em̄ in aīa eas inuenit per corpus impreſſas Ꝙ meus noſſe ſe cupiēs nihil eoꝝ d̓ ſe cor­poreū debeat cogitare. Capitulum. VIII. Rgo ſeip̄am quemadmodum que­rat ⁊ inueniat. mirabilis queſtio eſt qͦ tēdat. vt q̄rat. aut veniat: vt inue­niat. Quid em̄ tam in mente qͣꝫ mēs eſt. Sed quia in his eſt que cum amore cogitat. ſenſibi libus aūt: id eſt corporalibus cū amore aſſue facta eſt. nō valet ſine imaginibus eorum eē in ſemetip̄a. hinc ei oborit̉ erroris dedecus. dum rerum ſenſarum imagines ſe cernere.