Seite
eſt ⁊ no. ff. de legi. non poſſunt. Regule iuris ciuilis huius littere. P. ſunt he. Lus cautionis in rem eſt qͣꝫ in perſonam. Upilluꝫ qui proximus pubertati ſit capacem eē ⁊ fu randi ⁊ iniurie faciende. In heredes nō ſolentactiones tranſire que penales ſunt ex maleficio veluti furti damni in iurie vi bonorum rap. ⁊ iniuriarum. Retor bonoruꝫ poſſeſſorem heredis loco in omni cā habet. Enalia iudicia ſemel accepta ī heredes trāſmitti pn̄t. Upillis nec velle nec nolle ī ea etate niſi appoſita tu toris auctoritate credit̉. nam quod animi iudicio ſit in eo tu toris auctoritas neceſſaria eſt. Riuilegia quedam cāe ſunt quedam ꝑſone. ⁊ ideo q̄­dam ad heredem tranſmittunt̉ que cāe ſunt. que ꝑſone ſunt ad heredem non tranſeunt. Arem eſſe conditionem oportet eius ꝗcꝗd poſſideat vel habeat atqꝫ eius cuius dolo malo factum ſit quo minus poſſideret vel haberet. Terunqꝫ vt etiā ea que a nobis abire poſſunt ꝑinde ī eo ſtatu ſint atqꝫ ſi nō eſſent eiꝰ cōditionis vt abire poſſint. ⁊ ideo qd̓ fiſco obligamus ⁊ vendicare īterdum ⁊ alienare ⁊ ſeruitutem predio imponere poſſumus. Ue a iure xxviij. exorbitāt qͣſi deui ant vel diſcordant. ⁊ idē verbū in dec. j. de fi. preſby. sͣ. e. li. quā alle. gl. trahenda ⁊ in hoc differūt qua iuri cōi cōue­niunt ex ꝗbꝰ iudicamus circa ſil̓ia. ff. de legi. n̄ poſſunt. d̓ reſcri. iter ceteras Io. mo. Gl. j. dicit vn̄ ſump ta ⁊ ponit exempla. ſcd̓o dicit idē ī ampliādo. tertio ſoluit qōnē. In. j. glo. ibi qd̓ ꝯͣ rōnē ſeꝗtur iuris receptū eſt nō ꝓducendū ad cōſequētiā ⁊ ibi. l. j. in fi. ſi pͥnceps ob meritū indulſit pͥuilegiū vel remiſit penā. vel minorē irrogauit hec ꝑſonā non egrediunt̉. In. j. glo. ibi ad ꝯſequētiā.ſ. ad vi ros in ꝗbꝰ eſſet eadem facilitas que in mulieribus. ⁊ ibi is ꝙ in fi. ꝑ quā ponebat hic Dy. exempluꝫ ſꝫ improprie vt pꝫ ex gloſ. ⁊ ſic etiā parū ꝓprie ꝓſeꝗtur hec qn̄ late vel ſtricte in­terpretādū ſit pͥncipis beneficiū dicēs ꝙ aūt ꝯcedit̉ ꝯͣ iuris cōmunis ꝑmiſſionē aūt ẜm illā. primo caſu ſi ꝯcedunt̉ capa ci de iure cōi videtur ad ius cōe aliꝗd ſuꝑaddi. ff. de bo. lib. l. etiā.§. j. ⁊ ad munici. l. j. in fi. ſi nō capaci reducunt̉ ad ius cōe. C. de inoffi. te. ſi qn̄. ⁊ ſi verba ſunt ambigua reſtringunt̉ vt hic ⁊ in. c. j. de fi. preſby. īterſerit tamē ꝙ pͥuilegia diſpēſa tionem cōtinētia ꝯcedi vident̉ ẜꝫ cōditionē illius ꝑſone cui cōcedunt̉ militi.ſ. vt militi clerico vt clerico laico vt laico. ff. de iniuſ. rup. ⁊ ir. te. ſi ꝗs exheredato.§. ſed ⁊ ſi ꝗs ⁊ d̓ teſta. mili. l. ex militari. qn̄ vero cōceduntur ẜm iuris ꝑmiſſionem latiſſime ſit īterpretatio. ff. de ꝯſti. pͥn. l. vl. de ſen. paſ. l. j. ⁊ de bo. va. l. ſi qn̄. tamē ſine alterius iniuria niſi ꝯͣrium exprimat̉ ff. ne ꝗd in lo. pu. l. ij.§. ſi ꝗs a pͥncipe. ⁊ vide qd̓ dixi de ver. ſig. olim ſuꝑ vl. glo. ⁊ ibi ꝯſtitutionē. vbi de hoc. ī. iiij. glo. ⁊ in pre. cle. dudum.§. huiuſmodi in glo. vt pꝫ. Ec regula fac̄ ad qōnē quā diſputa ui ꝙ ſacer ordo nō dirat ſponſalia de pn̄ti lꝫ id faciat ꝓfeſſio qꝛ hoc exor bitat a iure. de hoc no. sͣ. eo. li. de voto. c. vno. ſed qꝛ ſic eſt terminatum ꝑ extra. Io. antiq̄ cōcertatōi iō illa di­miſſa ꝓſequar aliā qōnē hic diſputatam ꝑ fratrē Ia. an poſ ſit ep̄s diſpenſare cū monacho trāſlato ad eccl̓iam pochia­lem ꝙ hr̄e poſſit cū illa beneficiū nō curatū. ip̄am aūt mēte ſeruata verbis omiſſis multū decurtabo ⁊ ornabo. Alle gabūtur. vj. ad affirmatiuā. v. ad negatiuā. tertio dabit̉ ſol̓o ⁊ ꝯtrarijs rn̄debitur. Et primo ſic allegabat̉ diſpēſatio ne fieri poſſe. ꝯſtat ꝙ per diſpenſatōeꝫ ep̄i vnus preeſſe pōt diuerſis eccleſijs. lxx. di. ſanctoꝝ nec diſtinguit̉ ibi inter ſecu larem ⁊ religioſuꝫ ergo nec nos diſtinguamus. ij. q. v. cōſu­luiſti. xxxj. q. j. ꝙ ſi dormierit. xvj. q. j. ſunt nōnulli. cuꝫ igit̉ ec cleſie oēs ſint in diſpenſatiōe ep̄i. x. q. j. regenda. xvj. q. vij. oēs ergo diſpenſationē talē facere poterit. Secūdo ꝓ­batur idem ꝑ dec. cū ſingula. de preben. sͣ. eo. li. in pͥn. nā cuꝫ ibi ꝓhibeat̉ ep̄o diſpenſatio cū religioſo in pluribus curat. dat̉ intelligi ꝙ in curato ⁊ ſimplici hoc poterit. xxv. di. qͣlis. ⁊ de p̄ſump. nōne. de his que fi. a p̄la. cū apoſtolica ī fi. alias papa hoc expreſſiſſet de deci. ad audientiā. cū ergo nō ſit ꝓ­hibitum hoc ep̄o ⁊ ip̄e ſit preordinator in cunctis. xxv. di. ꝑ lectis. ⁊ diſpenſet in nō ꝓhibitis de prebē. graue. de ſen. ex. nuꝑ. de hͦ d̓ iudi. at ſi clerici. cū ꝯcor. ergo ⁊c̄. Tertio ad idem inducit̉ ꝙ monacho trāſlato ad eccleſiam parochialē ep̄s cēſet̉ abbas. xvj. q. j. ſic viue cū capl̓is ſe. ⁊ a prioris ab­batis eſt obedientia abſolutus. xxj. q. ij. ſi ꝗs iaꝫ in. vj. q. j. ne ꝓ cuiuſlibet. xxviij. q. j. c. vnico. sͣ. de pͥui. cū oliꝫ. ij. ſꝫ prior ab bas poterat illi cōmittere adminiſtrationē eccleſie nō cura te. de vtriuſqꝫ enim intelligit̉ de ſta. mo. cū ad monaſteriuꝫ. ver. tales facit cle. eo. ti. ne in agro.§. ceterū. ⁊ qd̓ no. xvj. q. j. de monachis. ⁊ ꝑ Hoſti. in dec. ꝙ dei timore. facit etiaꝫ ꝑ de. cū ſingula. ergo ⁊ ep̄s hoc poterit. Quarto ſic ꝓba tur etiā circa monachum ꝯcedunt̉ ep̄o que maiora vident̉ ⁊ monacho magis ꝓhibita. fortius ergo licebit talis diſpē­ſatio velut minor vt ꝓbat̉. eo. tit. cui lꝫ cū ꝯcor. exemplificat̉ primū qꝛ monachus ꝗeti ⁊ cōtemplatiōi deditus eſt nec dꝫ ſeculares actiōes reciꝑe. xvj. q. j. de pn̄tiū de poſtulando ex parte. ⁊ tamē ex diſpenſatiōe ep̄i hoc pōt. ea. q. ꝗ vere. ⁊ tn̄ illud fortius videt̉ ꝯͣ ꝓfeſſionē monaſticham qͣꝫ habere bn̄fi cium non curatū. ergo ⁊ hoc poterit. xvj. q. j. monachi. Quinto dato ꝙ ꝯcedat̉ ep̄m diſpēſare nō poſſe cū clau ſtrali vt inſtituat̉ in ſcl̓ari bn̄ficio nō curato: ne ꝑꝑ tale bn̄fi cium frangat̉ ſtabilitas clauſtri ⁊ religionis ſilentiū ex quo tamē tranſlatus eſt ad curatū in hoc pͥuilegiatū de ſta. mo. ꝙ dei nihil hꝫ cū mon̄. cōe. xvj. q. j. ne pro cuiuſlibet. ⁊ ceſſat rō ſilentij ⁊ clauſtri de qua ſupra. ceſſet ergo ⁊ ꝓhibitio de renū. poſt trāſlationē cū ꝯcor. vt ſic ꝑſone ſtatu mutato ceſ ſet ꝓhibitio. liiij. di. fraternitatē ⁊. c. ꝗcunqꝫ de ſer. nō ordi. c. j. facit. sͣ. eo. li. de iurepa. c. vno. ⁊ de īmu. ec. c. j. ⁊ ſic cōueni­ant argumenta de tanqͣꝫ. iij. q. vij. ſi ꝯtra patrē. sͣ. de elec. cuꝫ īter vniuerſas in fi. ⁊. c. cū inter can̄. circa mediū cū ꝯcor. diſ penſat ergo tanqͣꝫ cū ſeculari clerico cuius iure cēſet̉. xvj. q. i. ſic viue ⁊. c. alia eſt cā. facit. xij. di. illa de ſta. mo. recolētes quod ergo de ſecularibus clericis ei ꝯcedit̉ iuxta no. d̓ elec. dudū. ij. de p̄ben. de multa. xxj. q. j. in ſūma ꝯcedat̉ etiā in ta li mōacho ꝗ iure clerici cēſet̉ ex idētitate rōis. d̓ ꝯſti. trāſla. Sexto fortificat̉ hoc ꝑ eparationē monachi ad ẜuuꝫ. liiij. di. multos. qui nec pōt habere ꝓpriū ſicut nec ẜuꝰ d̓ ſta tu mo. c. ij. ⁊. c. cū ad mōaſteriū. xij. q. j. nō dicatis ſꝫ ꝯſtat ꝙ ſeruus manumiſſus ꝑ adeptionē pōt hr̄e ꝓpriū: ſicut ⁊ cle­ricus ꝑ diſpenſationē eccleſie parochialis bn̄ficiū non cura tū hēre poterit qd̓ prius nō poterat. Uel ſi dicat̉ iſta eſt ẜui tus debita clauſtro ꝙ monachus bn̄ficiū non curatū hr̄e nō poſſit ex quo tamē curā adeptus eſt ab hac ſeruitute liberū iſtud ad inſtar p̄dij liberi intermedij impediet illam ſeruitu tē. ff. de ſer. r. pre. ꝗ ſella.§. in ruſticis ſic ⁊ media ꝑſona tol­lit impedimentū de elect. c. pe. de fi. preſby. ex trāſmiſſa ⁊ ſic nō curatū ꝯſeꝗ poterit vt ꝑ illud mediū cōſequat̉ qd̓ ꝑ ſe n̄ poſſet facit. sͣ. e. li. de ꝯceſ. preben. auctoritate. ſicut qn̄qꝫ ac cidit ꝑ adiunctū de ſepul. ſacris de iurepa. ex lr̄is. In ꝯͣ rium adducit̉ hec regula multipliciter. primo ſic ꝙ mona chus inſtituat̉ in eccl̓ia ſeculari hoc ꝓhibent iura qꝛ ꝯͣriū eſt officio monachali alle. xvj. q. j. monachꝰ ⁊. c. ſi cupis ⁊. c. pla cuit. miror ꝙ non allegauit diſputās. c. ſuꝑ eo. d̓ regula. vbi eſt expreſſuꝫ. ſꝫ ab h̓ iure exorbitat ius qd̓ ex cā ꝯcedit eum prefici eccl̓ie ſeculari pochiali. lv. di. priſcis. xvj. q. j. ſic viue cū capl̓is ſe. illud ergo nō habilitabit̉ nec ad ꝯn̄aꝫ vel caſuꝫ aliū protrahet̉ vt hic ⁊ in ꝯcor. ꝗ enī eligit vitā cōtemplati­uam ꝑꝑ officiū p̄dicandi ⁊ curā aīarū trāſire ꝑmittit̉ ad ac tiuam que dr̄ magis fructifera de renū. niſi ad fi. ⁊ ꝑꝑ maio rem vtilitatē facilius ꝗd ꝯcedit̉ de trāſac. c. fi. facit d̓ poſtu. prela. bone. j. que rō ceſſat in beneficio nō curato: fortius āt ꝓcedant