Seite
.sͣ. hoc li. de ap. nō ſolū. ſꝫ hoc fallit qn̄ dictus poſſeſſor fru­ctus dilapidat aut alias ſuſpectus ē vt in pͥn. ⁊ in fi. ⁊ sͣ. d̓ ſe qͥſ. c. fi. ff. de ap. imperatores in fi. ⁊ vbicūqꝫ in principali ꝓce­derē ad ſequeſtrationem multo magis in cā appellationis. vbi poſſeſſor victus appellat cum iā diffinitiua ſit ꝯtra eū ⁊ ob hoc facilius eſt cōtra eū procedendū vt fiat ſequeſtratio qͣꝫ in pͥncipali. ſi aūt appellatio interpōatur an̄ diffinitiuam cū appellās de iniquitate iudicātis principl̓r ꝯquerat̉. sͣ. d̓ ap. interpoſita.§. fi. hoc articulo pēdente iudicis officuꝫ cir­ca ſeq̄ſtrationē rei aut fructuū eiꝰ ſuper ꝗbus nō agitur ꝓr ſus cōquieſcat cum nec in principali iudex appellationis ta­lis hēat cognitionē niſi ī euentū quo apꝑebit appellationē an̄ diffinitiuā emiſſaꝫ fore ltīmā vt in dec. vt debitus honor. Si āt ꝓcedit̉ in negocio appellationis ab executione in teriecte aut res eſt mobilis ⁊ tunc ipſa res ſequeſtrat̉ aūt eſt īmobilis. ⁊ tūc fructus ſequeſtrent̉ reſtituēdi illi ꝗ obtinue­rit nō diſtincto vtrū poſſeſſor ſit ſuſpectus nec ne vt. C. quoꝝ ap. nō re. l. ab executore. ⁊ hoc caſu ſequeſtratio ē p̄cepta vt .l. nec eſt mirū ex quo a ſnīa non eſt appellatū. ſꝫ ab executo re magna ē preſumptio cōtra appellantē ꝓpterea iura ſtatu erunt rē a poſſidente ſeꝑandam ⁊ apud aliū deponēdā quo uſqꝫ q̄rela ſopiatur ex quibus colligitur qn̄ ſequeſtratio nō eſt poſſibil̓ quando ꝓhibita qn̄ ꝑmiſſa ⁊ qn̄ precepta. Regule iuris ciuilis huius littere. L. ſunt he Ibertas ineſtimabilis res eſt. Ibertas omnibus rebus fauorabilior ē. Ora ſua xxv. nociua. an intereſſe poſt moram ſit in obligatiōe ita ꝙ in libello peti poſſit iure actionis an ſolū deducit̉ in ꝯdēnationeꝫ ꝑ iudicis offm̄. Itē an interee̓ ꝙ dꝫ ꝑꝑ morā d̓bitoris ſit vnicū ītereē tm̄ an triplex.ſ. ſingular cōe ⁊ ꝯuētū. iten an eſtimatio rei ſit inter eē an eſtīatio dāni vel lucri hic multū plene ꝑ Dy. ⁊ vide remiſſionē quā dedi de ſen. ex. ſacro. v̓. cū qꝛ ſuꝑ gl. ij. in queſti. āt illis tꝫ hic Dy. circa primaꝫ ꝙ ſi ē in obligatione rē dari venit ꝑ iudicis offi ciū ſed ſi factū peti pōt in libello alle. ad primū. ff. de verbo. ob. ſi ſeruū.§. vlti. ⁊. l. eū ꝗ ita ad ſcd̓m. e. ti. ſtipulationes nō diuidūtur.§. celſus ⁊. l. ſi penā. ⁊ ꝙ ī eis no. de ẜa tꝫ ꝙ ītereſ ſe ē triplex qꝛ dānū p̄t eſtimari ſingl̓r. ff. de bo. libe. libertus .§. ꝗ ſoluendo. Itē cōiter. ff. ad. l. aꝗl. ſi ſeruū meū. Itē ex cō uentione ſuꝑ dubia futura extimatiōe dāni. ff. rē ra. ha. l. pro curator ad exhibēdū. l. vlti. d̓ p̄to. ſti. l. fi. ⁊ hoc vltimū p̄t ex cedere ſigulare ⁊ cōe ⁊ ab eis excedi. cū ergo exceſſus ſit di uerſorū ergo ſt̓ ſpēs. d̓ tertia tꝫ ꝙ eſtīatō rei ſingularis cōis vl̓ ꝯuēta n̄ ē īteree lꝫ vēiat ī īter eē ſingul̓r vl̓ cōiter eſtimā dū ⁊ hoc ꝑ. l. hec verba. ff. de v̓b. ſig. ⁊ p. l. ff. de tu. ⁊ cū. da. ab his. l. i.§. ꝯſiderādū. reliqͣ q̄ ſb̓tilia ⁊ vtilia ſt̓ ꝑ te videas. Prima gl. dicit vn̄ ſumpta. ⁊ pōit exēplū. ſcd̓o pōit tria q̄ reqͥrunt̉ ad morā ⁊ qūo tūc tenetur de cā et naturali. tertō ꝓſequit̉ d̓ mora aliena ⁊ de maͣ remittit. quarto q̄rit an pur­getur arguit negatiue ⁊ affirmatiue ⁊ ſoluit. In prīa glo. ibi .§. vnicuiqꝫ. ſeꝗt̉ mora ſua nocet qd̓ in duobꝰ reis ꝓmittēdi obſeruatur. ⁊ ibi ſb̓tracto vide eo. ti. peccatū ſuꝑ glo. i. ⁊ ibi cū res.§. vl. ſi fundus legatus caſmate pereat poſt morā hē dis ipſe dꝫ eſtīationē qꝛ legatarius ip̄m acceptū vēdere poſ ſet al̓s potuiſſet. ⁊ ibi. debitor. ſi debitor ꝯſignauit pecuniaꝫ oblatā quā creditor reciꝑe noluit ceſſant vſure. ſed ſi poſtea ꝯuentꝰ vt ſoluēt morā fecit īcipiūt currre. ⁊ ibi traiecticie. ſi interpellatus morā fecit. lꝫ poſtea offerat pena ꝯmittit. ⁊ ibi magnā. die ſtatuta pēa ꝯmittit̉ ēt ſine interpolatione. ⁊ ibi ⁊ ſi poſt tres. vide de re iu. cū bertoldus in. v. gl. ⁊. jͣ. in glo. ⁊ ibi. l. i.§. lꝫ. lꝫ vēditor poſſit vinū effundere ſi die ad metien­dū prefixa meſſum nō fuerit dꝫ tn̄ adhuc pͥus ēptori denun ciare.ſ. ꝙ niſi metiatur effundet. ⁊ ibi ſancimus. fideiuſſor ꝙ ꝓmiſit aliquē preſentare vel penā dare ſi poſt tp̄s infra ſex menſes illū pn̄tat euadit penā. ⁊ ibi inſulā. ꝗ ꝓmiſit mihi fa cer̄ īſulā ſi trāſiuit tp̄s quo face̓ potuit adhuc faciēdo an̄ li­tē ꝑ me ꝯteſtatā euadit penā. ⁊ ibi diuꝰ. poſt ꝓnūciationē ve niēs iudice adhuc ꝓ tribunali ſedēte reſtituit̉ qͣſi parū p̄cōis uocē audierit. In prīa glo. ibi fortuito ⁊ qͦ ad hͦ ē nociua ẜo qͦ ad fructꝰ ad qͥs tenet̉ ex die mor̄ qn̄ aliꝗd petit̉ ꝑ actio nē bōe fidei vl̓ ꝑ actionē ex teſtō q̄ ſapit naturā actōis bone fidei. ff. d̓ le. ij. apd̓ iul.§. fructꝰ ⁊. l. ſi ꝗs bonorū d̓ le. ij. ꝗ ſoli dū.§. ēt ⁊. l. ſi ꝗs ſeruo. Idē ſi ſit actio ſtricti iuris quā peto mihi reſtitui qd̓ meū ē. ſed ſi peto alienū veniūt a die litis cō teſtate. ff. de vſu. l. videamꝰ circa pͥn. ⁊.§. in fauiana. ⁊.§. ſi actiōe. Tertio ē nociua qͣꝫtū ad ītereſſe qd̓ peti pōt ⁊ auget̉ a die more ī odiū debitoris moroſi. ff. de ac. em. traditio.§. ſi ꝑ vēditorem ⁊ de re iudi. l. ꝗ kalēde. Quarto nocet quo ad cārū ꝑſecutionē. nā ſi cā cognita ſtatutus fuerit actori termi nus ad agendum vel reo ad excipiendū poſt terminū non audit̉ ẜm Dy. ꝗ remittit ad no. ꝑ ſe. sͣ. e. indultū ⁊ ibi īteritū ſpeciei. ⁊ ſic ſibi nō nocet. ⁊ hͦ verū niſi eſſent ſocij. ff. de duo. reis de. l. pe. ẜm Dy. ẜm quē ſibi imputet caſus ī ſocietate ꝑ ticipādo. d̓buit.n. cogitare hͦ euenire poſſe. ff. de cōdi. inde. .l. indebitaꝫ ⁊. ff. locati. l. ſi ꝗs domū. ⁊ ibi a fideiuſſore. ⁊ im putet ſibi ꝗ alterius obligationē ſuſcepit. ⁊ ibi. l. mora ⁊ per Hoſti. in ſūma de vſur.§. ex ꝗbus cāis ſub.§. ex mora per ip ſum ⁊ Inno. de loca. propter ꝑ Uinc. eo. ti. potuit. Ic de mora que ꝓuēit ex lapſu ter mini ꝑ ꝯſtōneꝫ expre­ſi vel ꝑemptorie a iudice ſtatuti duas qōnes vi­deamus ⁊ prīa diſputata ꝑ Io. de mōte mulo ta­lis ē. ſtatutū ep̄i pͥuat bn̄ficiatos ⁊. jͣ. mēſē titulū īſtōnis ſue ī memorabilibus ep̄i poni non faciūt quidam canonici hoc facere omiſerunt tamen eis pacifice poſſidentibus vacauit eccleſia. ⁊ hi prelatum elegerunt querit̉ an valet electio. Se cunda queſtio fuit eiuſdem ſed prius etiam diſputata per Egidiū de foſcarijs. ⁊ ante euꝫ per Io. d̓ deo qui per errorē etiā bis locauit illam in qōnibus ſuis.ſ. li. ij. q. x. ⁊ li. iij. q. ix. ⁊ eſt talis. executor datus per papā ad prouidēdū Andree ſi eſſet idoneus de prelatura vacante poſt peremptoriū per eum aſſignatam canonicis ad opponendum cōtra litteras vel perſonam cū nullus contradixiſſet ſibi contulit prelatu­ram qui tēpore longo poſſedit: nūc coram legato pape Io­annes canonicus petit illum remoueri qꝛ tacuerat in lr̄is be neficiū quod habebat ⁊ quia tūc patiebatur defectum etatꝭ excipit ille. A. de lapſu peremptorij de quo. sͣ. queritur an ob ſtet. ſed Ioan. de deo querebat de ep̄o cui executor talem terminū dederat ⁊ nil poſuit an poſſit illum remouere nunc etate maiorē ſꝫ nūc minorē. ī eadē āt qōne Io. de monte in ferebat an procurator habens in genere mandatum ad om nia que requirunt ſpāle poſſet contra electum opponere cri mina vel defectus ⁊ qꝛ iſte articulus expeditus eſt per cle. d̓ procur. non poteſt. ⁊ quicquid eſt in allegationibus vel ſolu­tione ex ibi no. apparet: ideo illum p̄termitto. Circa primā allegabat Io. electionem non valer̄ per ſex rationes. ſecundo ad contrarium inducebat tres. tertio ſol­uit ⁊ contrarijs rn̄det ⁊ in fine ſol̓o roboratur. Conſtat ꝙ ep̄i poſſunt facere ſtatuta de offi. archip̄ſ. c. vlti. in fine. de maio. ⁊ obe. ſi quis venerit. sͣ. e. li. de conſti. c. ij. ⁊ tale ſtatutū ē iuri cōſonum cum ad ep̄os ſpectet ſcire qͣ liter ſubditi ſua beneficia teneant ⁊ ſubditi de ſua inſtōne fi dem facere debent cum poſſeſſio ſine inſtōne non ſufficiat d̓ inſti. ex frequentibus. sͣ. e. ti. c. beneficium. vbi de hoc cum er go canonici ſint priuati ⁊ ꝑ ſtatutum licitum nō potuerunt eligere de elec. qꝛ propter in prin. ⁊ ſic electio per eos facta non valuit. sͣ. de ſup. ne. prela. c. pe. ⁊ vlt. Scd̓o ſic eligere eſt d̓ fructibus cāonie probatur d̓ elec. cum vinton̄. ⁊ no. de conſti. cum. m. in gl. unde eis. ⁊ vide ꝙ ibi dixi ſuper glo. hic poteſt. ſed malefidei poſſeſſor non fac̄ fructus ſuos alle. de preben. dilecto. in fi. ⁊ vide quod ibi dixi. ⁊ tenetur ad reſtōnem de hoc ſatis de reſti. ſpo. grauis. cum concor. reſtat ergo ꝙ ſicut nec alios fructus percipe dꝫ ſic nec eligere. ⁊ ꝙ poſſeſſio cū mala fide non iuuet pꝫ ex no­de iurepa. conſulationibus in glo. i. ⁊ pe. Tertio