Seite
rogat ſpēs generi. aut eſt vſus ⁊ tūc ſecus. ſubdebat demū ꝙ p̄latus habens a iure poteſtatē diſpēſandi ſuꝑ reſidētia in bn̄ficijs curatis. sͣ. eo. lib. de elect. lꝫ canon in fi. vbi idem ſcripſi poſt archi. vel ſuꝑ tardatione ordinū in caſu der. cū ex eo. eo. tit. lꝫ in litteris īpetrantis curatū ſcribat̉ ꝙ reſide at in bn̄ficio vel ſe faciat ordinari nō ꝑ id minus ep̄us ſuper illis poterit diſpēſare nec facit ꝯͣ reſcripta nec ꝯͣ ius cōe iſte cū quo diſpenſat̉ ſed ſit ſibi pͥuilegialit̓ ꝯͣ illa. patit̉ ergo ẜm eum ⁊ nō agit vt dicit̉ de tranſlato. vij. q. j. ſcias. Uic regule coaptat̉ qō fr̄is vberti qua ſic querebat indul ſit ep̄us titio licentiā ſpecialē ꝙ nō obſtante ſta tuto ꝓhibente ſemel ingredi poſſe certā clauſurā monialiū ante cuiꝰ licentie vſum idem ep̄us gnaͣliter cōceſſit quēlibꝫ ſemel certa die ibi ingredi poſſe ⁊ titius ea die ⁊ virtute illiꝰ gnaͣlis hoc ꝓteſtans ingreſſus eſt querebat an ex ſua ſpeci ali ingredi poſſet. Affirmatiue ꝓbabit̉ ꝑ quinqꝫ rōnes. p̄gnantes ⁊ ꝯͣrium ꝑ alias quinqꝫ tertio dabit̉ ſolutio diſti guens ⁊ ſic ꝯͣria cōcordans. Ad primū inducebat duas regulas huiꝰ tituli.ſ. ꝙ pͥuilegiū ꝑſonale perſonā ſequit̉ eo. ti. priuilegiū ⁊ ibi cōcor. ⁊ ꝙ pͥnilegiū pͥncipis decet eē mā­ſuꝝ eo. ti. decet. nō relinquet ergo hec indulgentia perſonā vt in pͥma regula ſed manebit penes eam vt in ſcd̓a vſqꝫ ad ipſius vſuꝫ alias nil cōferret qd̓ eſſet abſurdū vt de p̄uilegi­is in is cū concor. Et ꝯſtat ꝙ ante vſuꝫ cōpletū bn̄ficia etiā cōpetētia ꝑ ꝯͣctus reuocari nō poſſunt expreſſe de cōmo. c. vni. cum cōcor. ⁊ vide no. de fi. p̄ſby. ex tua ergo nec reuoca ta dicet̉ tacite ꝑ dationē licētie gnaͣlis cū in reuocationibꝰ minus poſſit genꝰ qͣꝫ ſpēs de dolo ⁊ cōtu. c. ij. de cōfir. vti. vl̓ inuti. bone. facit. sͣ. eo. li. de ꝓcur. qui ad agendū. maxime cum finalis cā ſpālis licentie forſan adhuc duret qꝛ illam in die licentie gnaͣlis expedire nō poterit. duret ergo effectus durante cā ſicut expiraret cauſa expirante de ap. cuꝫ ceſſan te nam in oī ſcīa certum eſt multiplicatis ſufficiētibꝰ cauſis effectꝰ multiplicari poſſe vt.ſ. plures ſufficiētes cauſe diuer ſe nō ſubalternatiꝫ ſe habētes nō eūdē ſꝫ diuerſuꝫ effectū ꝓ­ducunt. iij. q. iij. engeltrudam. ij. q. iij. abolitio. l. di. qͣꝫuis de offic. or. ex parte cū ſua maͣ. ⁊ in his que no. lxviij. di.§. qd̓ v̓o vj. q. j. imitare de cōſe. diſ. ij. qꝛ corpus. xlv. diſ. lꝫ de iur. calū. ceterū. xxv. q. j. c. ij. hic aūt cauſe fuere diuerſe ⁊ ſnīe diuerſe nec altera ſe hꝫ ad alterā vt ſuꝑior ⁊ inferior nil ergo debet impedire duplicatū ipſaꝝ vſum. faciant no. de reſcrip. c. ij. ⁊ c. olim. ⁊ ſic quinqꝫ argumēta coniūxi que diſputans vt di­uerſa ꝓlixe poſuerat. Scd̓o ſi dicat̉ titiū ingredi nō poſ ſe hoc nō poteſt ex alio ꝓcedere niſi qꝛ pͥma ſpālis licentia ſit reuocata ꝑ gnaͣlem ſed hoc eſt falſuꝫ. ſi enī dicis ſcd̓am li­centiā eſſe ius cōmune non tollit ſpāle priuilegiū ex quo id nō exprimit de conſti. c. j. sͣ. eo. lib. Idem ſi eſt priuilegiuꝫ nō faciēs mentionē de pͥmo vt hic in glo. Item ſi ꝑ ſcd̓m ge nerale fieret reuocatio primi dici oporteret ꝙ a tꝑe date ip ſius ſcd̓i virtute p̄mi poſtea ingredi nō poſſet qd̓ eſt falſum Concludit̉ ergo primā ſpecialē per ſcd̓am nō reuocatā nec impeditā īmo ſi deberet altera per alterā impediri vel tolli preualet prima ſecunde per iſtam regulā ⁊ concord. Tertio ꝙ in vno itinere aliud ex alia cauſa cōpetens nō confundat̉ ſic oſtendit̉ metropolitanus ſuo iure viſitans ꝓ uinciam ꝓcurationē exigit ſeruata forma decre. romana. sͣ. eo. lib. de cenſi. patet eo. ti. cum apoſtolus ⁊. c. ſopite. ⁊ ſi fiat legatus in ꝓuincia vt de offic. leg. c. j. illam poterit itera re de cenſi. cum nuper. ⁊ vide quod ibi dixi poſt vin. in glo. innuit. Bn̄ facit qd̓ de duabus quartis dicit̉ de teſta. raynu tius ⁊ quod ibi not. in glo. antepenul. ⁊ qd̓ ſuꝑ ea dixi facit eo. ti. officij. ⁊. c. requiſiſti facit. ff. de ꝓba. quinquaginta vbi legatū factuꝫ in codicillis nō tollit legatū eiuſdē qͣꝫtitatis factū in teſtō niſi heres ꝓbet teſtatorē ītellexiſſe repetitōeꝫ nō duplicationē legati ⁊ facit ꝙ no. C. d̓ lega. filia. cū ergo duplex ius īgrediēdi cōpetat titio ex diuerſis vnꝰ actus lꝫ idē ſpē nō tn̄ nūero fac̄ qd̓ no. iij. q. ix. nihilominꝰ. n̄ ꝯfūdet reliquū cū nō ꝯſtet de ꝯͣria intētōe ꝯcedētꝭ facit de do. īter Ere quibuſcūqꝫ modis obligamur hiſdē ꝯͣrium actis liberamur cū ꝗbus modis acquirimꝰ hiſdē in ꝯͣrium actis amittimꝰ. Vt igit̉ nulla poſſeſſio acquiri niſi animo ⁊ corꝑe poteſt iſta nulla amittit̉ niſi in qua vtrūqꝫ in ꝯͣrium factum eſt vel actum. Actum cuiqꝫ ſuū nō aduerſario nocere dꝫ. nō vr̄ vim facere qui ſuo iure vtitur ⁊ ordinaria actione experit̉. In penalibus cauſis benignius interpretandū eſt. Eneri. xxxiiij. Dy. qui materiam huiꝰ regule ſatis plene ho notauit dixit eā exemplificari poſſe ī lega tis in ſuſtitutiōibus in ꝯͣctibꝰ in legū lato ribus ⁊ in reſcriptis. de legatis ponit exē plum ſi teſtator legauit vni ſpeciē ⁊ alteri genus generi per ſpeciē derogat̉. ff. de leg. j. vxorem.§. feliciſſimo ⁊. l. ſeruis vrbanis.§. vlti. ſignat con tra de. l. queſitū.§. penul. ff. de fun. inſtru. ad cuiꝰ ſolutioneꝫ diſtinctionē quam ponit glo. in pre. l. queſitū hic longe ple­nius ꝓſequit̉ quā hic per eū videas ⁊ hoc ſit de his que in pͥnc. Rice dixi me nō deciſurū in ſubſtitutionibꝰ ponit exē­plum per. l. coheredi. ff. de vulg. ⁊ pupil. ſub.§. qui patreꝫ ſi teſtator patrē ⁊ filiū inſtituit ꝓ parte ⁊ eos īuicē ſubſtituit ſcd̓o īſtituit ex reliꝗs ꝑtibꝰ alios hēdes. tertio dic̄ hos oēs ſubſtituo iſta generalis ſubſtitutio nō extendit̉ ad patrem ⁊ filiū inuicē ſubſtitutos. ad hoc exemplū opponit de. l. vl. ff. ad tre. vbi nō derogat̉ ſubſtitutioni gnaͣli ꝑ ſpeciale. re ſpondet ꝙ ibi ſubſtitutiōis ſpecies erant diuerſe. ſpecialis enī erat vulgaris vel reciproca. gnaͣlis erat fideicōmiſſaria ſed in.§. qui patrē ambe erāt eiuſdē generis. In ꝯͣctibꝰ aūt ponit exemplū per. l. ff. de v̓bo. obli. doli clauſula ⁊. l. ſtipu­lationes cōmodiſſime quia ſi ſtipulor ab aliquo librū ſcribi de die nō de nocte per ſe nō ꝑ diſcipulū ⁊ generaliter dolū nō cōmittit ⁊ ipſe ſcribat ꝑ aliuꝫ eque malū nō per diſcipu­luꝫ ſtipulatio cōmittet̉ ex generali clauſula de dolo. ſed ad caſum expreſſuꝫ nō ꝑtinet. in legum latoribꝰ ponit exemplū ꝑ. l. ſanctio legum quā allegat glo. ⁊ per der. j. sͣ. eo. lib. de conſti. In reſcriptis dicit ꝙ patent exempla. sͣ. eo. lib. de pre ben. duduꝫ ⁊. c. qͣꝫuis tibi. dicit etiā ꝙ diſtinctio quā poſue rat in legatis coaptari poſſet ad reſcripta. Prima glo. dic̄ vnde ſumpta. ⁊ ponit exempla. ſcd̓o dicit in teſcriptꝭ loqui regula nō in pͥuilegijs ⁊ cām reddit. tertio ſubdit ꝯͣrium ſol uit remittit. ⁊ ponit dictuꝫ Goſ. qd̓ tres caſus excipit quar to no. duo ⁊ ad ſcd̓m ſubdit contrarium ⁊ ſoluit. In pͥma glo. ibi in toto iure. ſequit̉ generi ꝑ ſpeciem de­rogatur ⁊ illud potētiſſimū habet̉ qd̓ ad ſpecieꝫ directū eſt ⁊ ibi codicillis. dixit teſtator libertis quos manumiſi vl̓ his codicillis manumitto vel poſtea manumiſero lego ꝯtuber­nales ſuos ⁊ filios ⁊ filias niſi quos ad vxoreꝫ meā pertine̓ volui vel illi noīatim legauero demū iuſſit heredibꝰ vxori re ſtituere certum fundū cum mancipijs vrbanis ⁊ ruſticis o ibi erant exceptis manumiſſis querit̉ an ſerui qui erāt in fū do filij naͣlis ſerui per teſtatorē in vita manumiſſi ſpectēt ad pr̄eꝫ an ad ꝯiugē. dr̄ ꝙ ad patrē quaſi ſpecies deroget ge­neri. ⁊ ibi.§. queſitū. nō valet pactū factum ab eo qui ꝓmi­ſit iudicio ſiſti qd̓ nullā exceptionē opponet. ſed ſi aliquas ſpecificauit valet quo ad illas. ⁊ ibi. l. j.§. vlti. v̓ba que fra­dationis cauſa geſta erunt gnaͣlia ſunt ⁊ continēt in ſe oēm omnino fraudē factaꝫ vel alienationē vel quemcūqꝫ cōtra ctum. ⁊ ibi. l. j. vide. jͣ. eo. in pͥncip. ⁊ ibi de adop. l. j. adop­tio vt genus ſpeciē habet que dicitur etiam adoptio. In prima glo. ibi dic vt ibi. ⁊ vt dixi in pre. decre. j. de re ſcrip. ſuꝑ fi. vlti. glo. dicebat hic Io. mo. quod lꝫ primū ver­bis eſſet gnaͣle effectū erat ſpeciale allegabat. ff. de ver. ſig­boues. l. hoc ſermone. ff. de ver. obli. eum qui kalende. eque allegare poterat. sͣ. eo. li. de p̄ben. nō pōt. ſignificabat etiā ꝯͣrium de. l. C. qui po. in pigno. ha. l. generaliter. ſoluit ꝙ id facit ius creatū. primo quod ab ipſo inuito nō poteſt euelli Item de. l. ff. ſi cer. peta. l. ꝓinde ⁊. ff. de op. le. l. cum optio. ſoluit ꝙ aūt habens ſpeciem nō eſt vſus ſpecie ⁊ tūc nō de