Di..II.formalem. dico ꝙ a. quocūqꝫ modo acceptum formaliter eſt idem eēntie: licetnon ſit formaliter idem eſſentie. ſed tūcnon ſequitur. a. formaliter eſt idem eſſetie. a. formaliter diſtinguit. ergo eſſentiadiſtinguit. ſed eſt fallacia figure dictōis.commutando hoc aliquid in quale qͥd.¶ Siadhuc inſtes. quia. a. inquantuma. eſt ens vel res. quero que res vl̓ quodens. ſi eſſentia habetur propoſitum. ſires ⁊ non eſſentia ergo alia res. ¶ Reſpondeo. concedo ꝙ eſt ens ⁊ res. ⁊ hocvtroqꝫ modo accipiendo inquantum.quia ſi aliquod predicatū per ſe primomodo ineſt alicui: inerit ſibi eodem modo per ſe ſiue illud ſubiectum ſit res diſtincta a quocunqꝫ quod eſt extra ratōnem eius ſiue contineatur per idemptitatem in aliquo quod eſt extra ratōnemeius. continentia enim talis nō tollit rationem formalem: nec ea que inſunt pͥmo modo per ſe. ¶ Sed cum querisquod ens. dico ꝙ ens quod eſt. a. ſicut ſiſubſtantia eſt per ſe ens. ſi queras quodens deſcendendo ſb̓ ente eſt per ſe ſb̓ſtātia non aliud. ¶ Ultra. ſi queras eſt neper ſe eſſentia. dictum eſt ꝙ nō. Si infers ergo eſt alia res fallacia eſt ꝯn̄tis. nōeſt per ſe hec res. ⁊ eſt per ſe res. ergo eſtalia res. quia in antecedēte negatur perſe idemptitas in ꝯn̄te idemptitatis ſimpliciter ſumpta ⁊ ita deſtruit̉ antecedēs.Si obijcitur eſt per ſe res ⁊ nō per ſe eſſentia. ergo per ſe alia res. ⁊ vltra gͦ aliares. ꝓbat̉ pͥma ꝯſequētia. nam circa ensidem ⁊ aliud ſūt immediate oppoſita. gͦſi eſt per ſe res eſt per ſe res eadem eſſentie. ⁊ ita per ſe eſſentia. vel per ſe alia resScd̓a ꝯſequētia probat̉. quia per ſe noneſt determinatio diſtrahens. ¶ Preterea ꝓbatur prima ꝯſequētia ⁊ eſt ad pͥncipale. ſi enim eſt per ſe res: aut ꝑ ſe resque eſt eſſentia. aut per ſe res que non ēeſſentia. ſi eſt per ſe res que eſt eſſentia gͦeſt per ſe eſſentia. ſi eſt per ſe res que noeſt eſſentia. ergo eſt per ſe res alia ab eēntia. ¶ Preterea tertio. eſſentia eſt per ſeres ⁊ proprietas eſt per ſe res. ⁊ nō ſuntper ſe eadem res. ergo ſunt per ſe due re⁊ ita vtrunqꝫ eſt per ſe res alia ab altera¶ Ad primum. licet poſſet ꝯcluſio pͥmiargumenti diſtingui ꝙ ibi eſſet alieta ꝑſeitatis vel perſitas alietatis. ⁊ pͥmo modo negaretur lyper ſe per negationem īcluſam in alietate. 2º modo affirmaretquia precederet vim negatōis. ⁊ per cōſequens pͥmo modo ꝯcluſio pͥme ꝯn̄ti.ꝯcederet̉. ſed tunc ſcd̓a conſequētia peccaret ẜm ꝯſequēs a deſtructione antecedentis. 2º modo pͥma ꝯſequētia peccarꝫẜm ꝯſequēs. Tamē quia non videturbene logice dictum ꝙ negatio ſi qua includatur in alietate poſſet aliquid anigere preter terminum reſpectuſ ⁊ formāin qua vel ẜm quā notatur eſſe alietas.nec videtur bene logice dictum ꝙ lyperſe quod dicit modum inherentie ⁊ ꝑ cōſequēs determinat compoſitionem poſſic negari per negationem aliquam in pͦdicato. ¶ Ideo poteſt dici aliter ꝙ in cōſequente pͥme ꝯſequentie tantum poteſthaberi de vi ſermonis vnus ſenſus. ſcꝫꝙ hoc predicatum eſſe rem aliam ab eſſentia per ſe inſit proprietati. ⁊ iſte ſeneſt falſus. quia ſic bene ſequitur falſumillud quod infertur in 2ª ꝯſequētia. id̓oſimpliciter nego pͥmam ꝯſequentiā. cuꝫdue ꝓpoſitiones in antecedente ſint ve.⁊ ꝯſequēs falſum. ¶ Ad ꝓbationeꝫ cōſequentie dico. ꝙ idem ⁊ aliud non ſūtimmediate circa quodcunqꝫ predicatuꝫvt per ſe dictum de ſubiecto. immo neccontradictoria ſic ſunt immediata. necenim homo per ſe eſt albus nec per ſenon albus. tamen inter contradictoriaabſolute ſumpta vel abſolute dicta dicunqꝫ non eſt medium. ita ſi propriuaseſt res eadem vel alia. verum eſt quiaeadem. ſed tunc non valet conſequentia: quod ſit per ſe eadem vel alia.
