Di XX tenet vbi vera eſt talis propoſitio per qua tenet talis modus arguendi. tenet aūt gnaͣliter talē ꝓpoſitōem: qͥcqͥd hꝫ aliquā habitudine ad aliqͥd hꝫ ſil̓eꝫ ha bitudine ad illud ad quod illud aliud hꝫ habitudinē talē: iſta ꝓpoſitio frequē ter vera eſt ī relatiuis ſuppoſitōis ſuꝑ poſitōis: non tn̄ eſt vl̓r vera. Sꝫ de iſto non dico qꝛ argumētū ꝓcedit de eſſe in qd̓ vt ſumit̉ in ꝓpoſito notat re latōem cōem. Quantū igit̉ ad rl̓ones cōes: dico iſta ꝓpoſitio eſt vl̓r falſa: puta qͥcquid ē ſimile ſorti ē ſimile ſi mili ſorti. hoc enī includit aliqͥd ſit ſi mile ſibiip̄i: qꝛ illud cadit ſb̓ iſta diſtri­butōe ſimili: ſꝫ ad ſit vera oꝑtet addē ſpecificatōem iſtā alij a ſe. tūc v̓tute talis ꝓpoſitōis ſpecificātis tenet talis modus arguēdi ꝓcedēdo ꝯuer tendo puta non ſeqͥtur: ſortes ē ſimilis platoni: plato ē ſil̓is ſorti: igit̉ ſortes ē ſi milis ſorti: qꝛ ꝓpoſitio iſta ē falſa: qͥcqͥd ē ſimile ſorti ē ſimile ſimili ſorti niſi addatur ſimili ſorti alij a ſe: tūc includit̉ ſor. ſb̓ iſta diſtributōne nec p̄t argui ꝯuertēdo ad ſortē. ſꝫ tm̄ ꝓcedēdo Sꝫ adhuc taliſ additio non ſufficit ad veritatē talis ꝓpoſitōis nec ad efficaciā talis argumētatōnis. Sed oportet ad dere medium ad quod comparātur extrema ſit limitatum ẜm talem rōem qꝛ non ſequitur qͥcquid ē ſimul a eſt ſimul cum omni eo cum quo a eſt ſiml̓ omni inquam alio a ſe ſi ip̄m a ſit illi mitatum: quia tunc exiſtens pariſiꝰ eēt ſimul cum exn̄te ratōe qꝛ ſunt ſimul deitate immenſa illimitata ad illos: nec etiam omnia iſta ſufficiunt niſi ad datur medium non varietur vt com paratur ad extrema. Ad ꝓpoſituꝫ ergo dico argumentuꝫ non valet qꝛ argui tur conuertendo non ꝓcedendo: pro­poſitō ꝯfirmās talem modum arguen di falſa eſt. argumētū tn̄ ph̓. 4. phyſi. tenet qꝛ arguit tantuꝫ procedendo ac cipiēdo medium limitatum vari­atū: ſed argumētum ē in relatiuis ſup­poſitōnis ſuperpoſitōis. vn̄ multū eſt ad ꝓpoſitum de in. in ꝓpoſito vt dicit relatōnem ꝯmunem. Ut tn̄ de re latiuis diſqͥperantie breuit̓ dicatur. di co talis modus arguendi gnaͣliter tenet niſi per rōnem prioris poſterio ris: quod fere ē commune omnibus ta libus relatiuis. quicqͥd enim eſt pͥus pri ore ē pͥus poſteriorē. Et vt generaliꝰ di catur qͥcquid hꝫ ordinem ad aliqͥd hēt ſimilē ordinem ad quodlibet aliud ad qd̓ illud habet ordinem talem. iſta pro poſitio ē vera in ordine eēntiali non in telligendo conditōnem ſpēalem ordiniſ puta mediatōnem vel immediatōnem ꝓpinquitatem vel remotōnem. Quia igitur eſſe in ipſiꝰ aeris in igne dicit or dinem eēntialem ſimilem modum di cit in. ignis in celo. tenet illa ꝯn̄tia ꝓ­cedendo: hoc quia ꝓceditur ẜm ratō nem generalem ordinis non ſpecifican­do ordinem mediatum vel immediatū ꝓpinquū vel remotū. vn̄ non ſequitur a. eſt pater b. b. eſt pat̓ c. a. eſt pater c. vt pat denotat īmediatū ordinē ad c. vt ad filiū: ſꝫ bn̄ ſeqͥtur vt notat pͥncipian­ in cōi ꝓut pat̓ extēdit̉ ad auū vel pro auū ⁊cͣ. Ad aliud ꝯcedo deꝰ ē in deo ꝯcedit hylla. 7. de tri. Sed infer tur deꝰ diſtinguit̉ a deo. nego ꝯn̄tiam ꝓpt̓ fallaciā ꝯn̄tis. enī p̄poſitio in. notat v̓tutem ꝯfūdendi ſuū caſuale nec hoc hēt: pōt caſuale eius ſtare pro ſuppoſito aliquo det̓mīato indet̓mina te. Diſtingui aūt diſtribuit terminū hu ius relatōis ꝯſuſe diſtributiue ꝓpter negatōnem incluſam: ideo caſuale hu ius p̄poſitōnis non infert terminū hui relatōis. ſicut non ſequitur deꝰ generat deum: deus diſtinguitur a deo ꝓpter ſimilē ratōem. Ad vltimū dico exi tus filij a pr̄e ē ꝓceſſus ꝓducti a ꝓducē­te. nūc aūt tal̓ exitꝰ nihil ꝓhibet qui exi ens maneat ī eo a exit: qꝛ recipit eādē naͣm eo a ꝓcedit.