Seite
Tertio inducūtur iura ꝑ que pꝫ ſuſpenſos elige̓ nō poſ ſe de elec. cui inter. ij. de conſue. cū dilectus de excep. apl̓ice multominus poterūt hoc pͥuati qͣles ſunt iſti. facit. sͣ. de cō­ſti. ex lr̄is geſta igit̉ per tales priuatos nō valent cum habe ant dānatos de he. fr̄nitatis. Quarto ſic ſnīa a nō ſuo iu dice lata nō tꝫ. sͣ. de ꝯſue. ad noſtram. de iudi. at ſi clerici cū concor. multominus tenere dꝫ electio ſcā ꝑ nō canonicū qꝛ fortius publica vtilitas verſatur in ſententijs vt. jͣ. dicet̉ nō valeat igr̄ datū ab eo ꝗ dare non potuit. sͣ. d̓ iurepa. qd̓ aūt ⁊ ſicut nō tenēt facta per falſum ꝓcuratorē.i. qui ꝓcurator non erat. sͣ. de procu. in nr̄a. ſic non teneant facta ꝑ falſum canonicū.i. ꝗ canonicus nō erat. Quīto dr̄ ꝙ ex ꝯtrario ſequeret̉ abſurditas ꝗ ē bonus modus arguēdi. sͣ. e. li. de p̄­ben. dudū.ſ. ꝙ paris ꝯditionis eſſent priuati ⁊ nō pͥuati ⁊ licite ⁊ illicite tenētes canonias. ⁊ qd̓ ſtatutuꝫ ep̄i īponeret legem verbis tm̄. sͣ. e. li. de elec. commiſſa.§. porro. Inducit̉ ſexto ⁊ vltīo. sͣ. e. li. de cōceſ. p̄ben. qꝛ cunctꝭ.§. adijciebatur. Itē rl̓a iſta qꝛ iſtis moroſis mora dꝫ eē nociua qd̓ nō eēt ſi cāonicatꝰ ⁊ prebēdas ⁊ ip̄aꝝ iura ꝑciperent ⁊ exercerēt vt prius. In ꝯͣriū.ſ. ꝙ valeat electio inducit̉ qꝛ ca­nōici ꝗete ⁊ pacifice poſſidebāt ſuos cāonicatꝰ ⁊ cōiter ha bebant̉ ⁊ reputabant̉ canonici. cuiqꝫ āt electo ꝓuiſo vel pro ſentato ſatꝭ ē probare poſſeſſionē eligētis ꝓuidentꝭ vl̓ pre ſentātꝭ. sͣ. de elec. q̄relā. de cā poſſeſſionis cū olī d̓ iurepa. cō ſultatiōibus. iſta āt poſſeſſio iſto cāu ꝓcedit ex poſſeſſiōe ca­nonicatꝰ. ⁊ hāc hēbāt iſti canonici ergo ⁊c̄. Scd̓o videmus ꝙ qui in veritate iudex nō eſt vt quia ſeruus vel excōicatus tn̄ occultus ⁊ ab eccleſia toleratus ex qͣ cōi opinione iudex hr̄ valet qd̓ per ip̄ꝫ agitur. de re iudi. ad ꝓbādū. iij. q. vij.§. tria. ff. de offi. p̄to. barbarius. ſepe.n. cōis opinio p̄fert̉ v̓itati a fi. ſint leg. c. ij. ſed qd̓ ꝑ electionē expediāt̉ eccl̓ie ⁊ intrica tiones tollant̉ qͥ poſſent ꝓtelare ordinatiōes earū hoc ē ſū me fauorabile iura nō. vltra q̄ allegat̉ d̓ elec. ſi religioſus. 13. rn̄. li. vj. ⁊ cle. de elec. ne romāi.§. ceterum. Tertio vr̄ ꝙ iſta exceptio vel oppo nō ſit admittenda cū purā ſapiat negatiuā q̄ probari non pōt. Circa ꝙ ad uertēdum ꝙ qō iſta nō dirigit̉ directe cōtra caonicos quo caſu poſſent ꝓcedere qͥ ſcripſi poſt Inno. ⁊ Hoſti. de accu. ſuꝑ his in gl. magna. v̓. ꝗd ſi obijciat̉ cū verſicul̓ ſequētibꝰ ſed dirigit̉ cōtra electū cū forſan eligentes nō ſint in cā hoc dico ēt ꝑꝑ dec. ſtatuimus de ꝯfeſ. sͣ. eo. li. naꝫ poſitio nō pōt fieri d̓ hoc electo cū de facto alieno maxīe ꝙ in negatiua cō ſiſtat ſibi ꝯſtare nō poſſit ⁊ ꝑ ꝯn̄s nō cogit̉ rn̄dere vt ibi no. ⁊ ī. c. ſe. Soluēdo dixit ꝙ valebat electio per vltīo alle gata. nō obſtāt ꝯtraria ẜꝫ eū que procedūt in ītruſo ꝗ a pͥn. nō hūit titulū. ſed ſecus in illo ꝗ a principio titulū hūit ⁊ ſu perioris auctoritatē. nam ſꝫ poſtea incidat non patēter ſal tē in penā p̄uatiōis valēt tn̄ que agit qͣꝫdiu tollerat̉ ⁊ credi tur ex prīo ti. licite poſſidē. nā iuſte poſſidē cēſet̉ ꝗ auctor pͥ tor poſſide̓ cepit. ff. d̓ ac. poſ. iuſte. hīc ē ꝙ ꝗ a pͥn. titu. hūit lꝫ ꝑ penā iuris pͥuatꝰ ſit ita ꝙ bn̄ficiū alteri ꝯferri poſſit tn̄ remanet poſſeſſor. ſuꝑ quo vide ꝙ ſcripſi de excep. apl̓ice ſu per. v̓. amotionis. ⁊ ꝑꝑ id poſſeſſione pͥuari nō pōt niſi cā cō gnita ⁊ vocatus vt sͣ. e. li. de prebe̓. lꝫ. ij. ſi ergo tm̄ eſt poſſeſſi onis ꝯmodū ꝙ ab illa deijci nō pōt niſi cā cognita qͣre ergo iuribus canonie ⁊ poſſeſſionis ꝯmodo eligēdo interim non vtetur. nō ob.§. adijciebatur. quē allegaui in fine prime ꝑtis qui loquitur qn̄ ſnīa ſpālis ⁊c. fertur ī certā ⁊ noīatā ꝑſonā qꝛ tunc ꝑ ſnīam vr̄ factum fieri notorim. ſecus qn̄ incerta ⁊ gnaͣlis eſt ſnīa vt in cāu noſtro que fertur maxime in nō faci­entem licet ēt qn̄ in facientē fert̉ poſſet eſſe īcerta vt de ꝯſti. c. ij.§. i. sͣ. e. li. nam ſi ſit excōis ſnīa que in tales lata eſt cōmu­nicatur eis licite donec declarati fuerit ⁊ de hoc dixi de cle. ex. ꝓpoſuit. hec regula n̄ obſtat. qꝛ ſatis nocet eis mora per quā ſi ad hoc agat̉ pͥuati declarabunt̉. faciunt ēt pro ſol̓o. ne que ſcripſi poſt Inn. ⁊ Hoſti. de ſciſma. c. i. de elec. nihil eſt in fi. Hec ſol̓o ſatꝭ plꝫ pro qͣ bene facit de elec. ī gene ſi. v̓. nec p̄miſſe. ⁊ hoc dico ſiue dicas oēs canonicos ſic pri­uatos ſiue dicas aliquos tm̄ ex illis. nam primo caſu illi te­nent capl̓m. ⁊ ſi dicat̉ ꝙ ad ſingulares canonicos nō ſpectat eligere rōne publici officij. nō tn̄ negat̉ qn̄ ex publico officio ſpectet ad capl̓ꝫ de quo vide qd̓ ſcripſi de cōſue. cū dilectꝰ ſuper gl. ſuſpenſus cū ſuis remiſſionibus: ⁊ ſic rōe fauoris d̓ quo. sͣ. ⁊ publici officij p̄dicti p̄fert̉ opinio ⁊ poſſeſſio vt va leat electio. Si vero dicas aliquos tm̄ ſic pͥuatos ſiue non pͥuati ſciēter iſtos admiſerint ſiue ignorant̉ valet electio ſu per quo vide ꝙ poſt Inno. ⁊ alios ſcripſi de elec. illa ī glo. magna. v̓. ⁊ hoc no. ⁊ qd̓ no. e. ti. cum Uinton̄. ī glo. no. qd̓. Ad ſcd̓am qōnem allegāt̉ ad negatiuā pͥmo ꝓ maͣ mul­ta iura ꝯiuncti ⁊ qͣttuor rōnes vt sͣ. ſecūdo ad ꝯtrariū qn̄qꝫ rōes ⁊ vna rn̄ſio. tertio ponūtur tres diuerſorū ſolutiones qͣrū vltīa approbat̉ ⁊ ꝯtrarijs rn̄det̉. Nūc pͥus vt oēs p̄ dicti allego ad ꝑtē ꝙ Io. nō dꝫ audiri ꝗ inducunt̉ de accu. lꝫ. ⁊. c. veniens ꝗ ma. ac. poſ. cū in tua ⁊ qd̓ ibi no. de ꝓba. lꝫ vbi de hoc ⁊ pͥma glo ⁊ vide qd̓ ſuꝑ ea dixi. C. ꝗ accu. n̄ poſ­ea que. ff. de adul. ſi maritus.§. ſi negauerit. C. de inge. ma. dif famari ad idem de excep. paſtoralis. sͣ. eo. li. de reſti. ſpo. fre­quēs. iij. q. iij. offeratur de offi. dele. ſuſpitionis. Scd̓o il­le Io. tacite renunciaſſe videt̉ exceptiōibus eo qd̓ requiſitꝰ ſe nō oppoſuit ⁊ illū. A. pacifice adminiſtrare ꝑmiſit ⁊ obe diuit ſibi vt p̄lato. facit de officio dele. gratū. ⁊. c. inſinuāte de his que fi. a ma. ꝑte ca. ex ore. ⁊ ſemel approbatū repro­bare nō pōt. xxxij. q. v. horrendus de re iudi. ꝙ ad ꝯſultatio neꝫ. e. ti. qd̓ ſemel cū concor. Tertio iſte. A. tꝑe inſtōnis ſui fuit examinatus ⁊ approbatus vt fieri debuit de elec. innotuit. ⁊. c. nihil eſt. vlterius ergo accuſari nō deberet de purga. ca. c. fi. de teſti. co. preterea. viij. q. ij. dilectiſſimi. Quarto habēdo reſpectuꝫ ad etatē allegant Io. d̓ deo ⁊ Egi. qd̓ minor inſtitutus expectādus ē vſqꝫ ad etatē legiti­mā de eta. ⁊ qͣli. ex rōne. ⁊. c. indecorū. ſꝫ iſte nunc hꝫ etatē ⁊ ſic res ꝑuenit ad caſum quo potuit īciꝑe ad hec de clādeſ. deſpō. c. ij. ⁊ multa ꝓhibent̉ q̄ facta tenēt. xxx. q. v.§. ſꝫ obi­citur. item idoneitas attendit̉ ſcīa nō etate. lxxxiiij. di. porro ⁊ qd̓ etas nō impediat al̓s dignū ꝓbat̉. lxxviij. di.§. hoc re­gul̓r. vbi de hieremia Daniele ⁊ alijs in iuuētute ꝓmotꝭ ſa tis hr̄. Quinto īducit̉ hec rl̓a ꝑ quā pꝫ morā ꝑ lapſū ꝑ­emptorij debere noce̓ moroſo cui bene ꝯcor. de reſti. in īte. corā. vbi pꝫ ꝙ poſt ꝑēptoriū de iure cōi ꝗs non auditur. In ꝯͣriū.ſ. ꝙ ſit audiendus qꝛ terminus datꝰ ꝑ executo­rē fuit datꝰ ad excipiēdū ⁊ non ad denūciandū vel accuſan dū. vn̄ accuſant non ob. ar. de teſti. veniēs. ij. ⁊. c. cām que. ⁊ .c. cū in tua. cōſtat enim ꝙ qn̄qꝫ admittit̉ ad agēdū ꝙ repel litur ab excipiendo de accu. accedens ⁊ videt̉ cāus de appel. cōſtitutis. ij. in fi. Scd̓o exceptio que reddit iudiciū nul luꝫ pōt opponi poſt diffinitiuā ſnīaꝫ. sͣ. de proba. lꝫ de ꝓcur. in noſtra. de excep. cū venerabilis ſed perēptoriuꝫ non pōt eē maioris virtutis qͣꝫ ſnīa diffinitiua et ſi dicatur habere vi interlocutionis de reſti. in inte. corā ergo ⁊c̄. Tertio vbi vertit̉ anime ⁊ eccl̓ie ſnīa nō trāſit in rē iudicatā ⁊ approba­tū pōt reprobari allegat̉ d̓ re iudi. lator. tenor. ꝯſanguinei. ⁊ facit qd̓ no. xxxv. q. ix. in ſūma. ⁊.§. qꝛ ergo. ⁊ vide qd̓ dixi de re iudi. ſuꝑ ℟ica. ⁊. c. lator ſuper vlti. glo. Quarto. lꝫ il­le Io. potuerit illū approbare quo ad ſe ⁊ ſuo iuri renuncia re. nō tn̄ qͣꝫtū ad eccleſiā. īmo tenetur malū denunciare p̄la tū. ij. q. i. ſi peccauerit ⁊. c. multi. etiam ſi iuraſſet non denun ciare de iureiur. quēadmodū. ⁊. c. ſicut noſtris. ⁊. c. peruenit conſiſtit enim ius publicū in ſacerdotibus ⁊ p̄latis.i. di. ius publicum ergo tacite vel expreſſe illi renunciari nō pōt. sͣ. d̓ fo. compe. ſi diligenti. ⁊ bene facit quod no. de excep. cū ec­cleſiaſtice. in glo. i. patientia ergo cū fuerit vitioſa nō iuuat. lxxxiij. di. nemo cum. c. ſequētibus. Quinto conſtat iſtuꝫ hūiſſe vitioſum ingreſſū ꝗ ſemꝑ ineſt beneficiis. vbi deeſt ca­nonica inſtitutio.s. eo. beneficiū de inſti. ex frquentibus ⁊ ꝓ­motus fuit contra conciliū de elec. cum in cunctis.§. inferio ra. ⁊ non poſſunt bono ꝑfici exitu que malo ſunt inchoata principio. lxi. di. miramur.i. q. i. prīcipatus. ⁊ radix īfecta fru ctum bonum afferre non pōt. i. q. i. fertur. nec talis benefaci­endo purgat vitium. xiiii. q. v. neqꝫ. ſed neceſſaria eſt renun ciatio. de ſimo. Matheus. ⁊. c. ex inſinuatione. nō obſtante diuturnitate tꝑis. de ſimo. non ſatꝭ cum ſil̓ibus.